از ائمه روایت شده که هنگامی که خاک را برداشتید آن را ببوس

از ائمه روایت شده که هنگامی که خاک را برداشتید آن را ببوسید و برچشمتان بگذارید، چنانکه پیامبر اسلام آن را می‌بوسید و استشمام می‌کرد. لذا اگر شیعه تربت حسین را می‌بوسد و آن را نگه می‌دارد به خاطر پیروی از سنت پیامبر است بوسیدن و بوییدن و گذاشتن آن بر روی چشم خود یک نوع احترام و رعایت حرمت و قداست آن است که بر کسی مخفی نیست بنابراین آن را در جاها و مکان‌های آلوده و توهین آمیز نمی‌گذارند. لذا باید در رعایت حرمت و قداست آن حتی الامکان سعی کنیم (ذلک و من یعظم حرمات الله فهو خیر له عند ربه .در این مقام مناسب می‌بینیم که حکایتی را که شیخ عباس قمی از مرحوم حاج نوری (اعلی الله مقامه نقل کرده است ذکر کنم شیخ عباس قمی در«مفاتیح الجنان » ازشیخ نوری نقل می‌کند که ایشان فرموده «روزی یکی از برادران من به خدمت مرحومه والده‌ام رسید. مادرم دید که او تربت امام حسین (ع) را در جیب پایین قبای خود گذاشته مادرم او را زجر کرد که این بی ادبی به تربت مقدسه است چه آن که بسا شود. در زیر ران واقع شود، و شکسته گردد. برادرم گفت چنین است که فرمودی و تابه حال دو مهر شکسته‌ام لذا عهد کرد بعد از آن در جیب پایین نگذارد. پس از چند روزی از قضیه گذشت که علامه والدم امام را در خواب دید، - بدون آن که از این مطلب اطلاع داشته‌باشد- که مولای ما حضرت ابوعبدالله الحسین (ع) به دیدن او تشریف آورد و در کتابخانه‌نشست و ملاطفت و مهربانی بسیار کرد و فرمود: بخوان پسران خود را بیایند، تا آنها را اکرام کنم پس والد، پسرها را طلبید و با من پنج نفر بودند پس در مقابل آن حضرت ایستادند. نزد آن حضرت جامه و چیزهایی دیگری بود پس یک یک را می‌خواند، و چیزی‌از آنها به او می‌داد. پس نوبت به برادر مزبور (سلمه الله) رسید، حضرت نظری بر او افکند، مانند کسی که در غضب باشد و التفات فرمود به سوی والد مرحوم و فرمود: پسر تو دو تربت از تربتهای قبر من در زیر ران خود شکسته است پس مثل برادران دیگر، او را نخواند،بلکه افکند به سوی او چیزی و الان در ذهنم است که گویا قاب شانه ترمه به او داد.پس علامه والد بیدار شد و خواب خود را برای مرحوم والده نقل کرد و والده حکایت رابرای ایشان بیان کرد، والد تعجب کرد از صدق این خواب الهی