پارت ۴ (چشمانی به سیاهی شب)

پارت ۴ (چشمانی به سیاهی شب)
حوصله ام سر رفته بود دلم می خواست کاری به جز خواندن کتاب انجام بدهم به اطراف اتاق نگاه کردم که فکری به ذهنم رسید از روی میز یک برگه و مداد برداشتم به طبقه ی پایین رفتم،دنبال شیئ ای برای نقاشی می گشتم ولی چیزی پیدا نکردم،به باغ رفتم حتما آنجا چیزی برای کشیدن پیدا میشه کمی جلو تر لئو را دیدم که زیر سایه ی درخت نشسته و چشمانش را بسته نمیدانم چرا وقتی لئو را میبینم تمام اطراف و اطرافیانم تار مبهوت میشود به جز چشمانی به سیاهی شَبَش،صدای گرم و ارامَش و،قلب مهربانش.لئو را صدا زدم ولی جوابی نداد فکر کنم خوابش برده است.کمی نزدیک تر رفتم و کنارش نشستم و شروع به کشیدن چهره ی زیبایش کردم او واقعا زیباست.تقریبا کارم تموم شده بود که لئو بیدار شد وقتی مرا دید تعجب کرد،لئو:دارید چیکار میکنید.
برگه را عقب کشیدم،لئو چشمش به برگه خورد از من گرفت اش و نگاهی بهش انداخت.فکر کردم اعصبانی بشه.
لئو:دوستش دارم.
سوزان:چی؟!
لئو:گفتم دوستش دارم.
سوزان:ولی هنوز کامل نیست.
لئو برگه را به من داد و گفت:کاملش کن.برگه را گرفتم لئو دوباره همان طور نشست شروع به کشیدن کردم.
ادامه دارد