کپشن مطالعه بشه لطفاً

زندگیم به من آموخت،افراد دروغگو را قضاوت و سرزنش نکنم،فقط بیصدا ازشان دور شوم و دوری کنم.
همه ی ما در زندگیمان دروغ هایی گفته ایم،بی شک.ولی دید من و در دنیای من نگاه بسمت ریشهٔ آن دروغ هاست.من هیچکس را بابت حرفی که به دروغ زده قضاوت و سرزنش نمیکنم،مگر آنجا که منفعتش برای بازگو کننده،ضرر اطرافیان را بهمراه داشته باشد.پس نکته اینجاست که میشود گذشت کرد از سخنان خطایی که متضررمان نکنند.بشرطی که از حدش نگذرانند.ضمناً فراموش نکنیم گنده گویی،دروغگویی معنا نمیشود.
یاد بگیریم حرف بزنیم،بدون ترس و حقیقتمان را نشان دهیم،قطعاً نتیجه اش بهتر از انسانی دروغیست که راز درونش همچون ماه قرار نیست تا ابد پشت ابر باقی بماند.
دلنوشته:حمید.نادرے