و ویسگون و

ﺯ ﺩﺳﺖ “ﻻﯾﻦ ” ﻭ “ ﻭﺍﯾﺒﺮ ” ﻫﺮ ﺩﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ !
ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺪ ﺭﻗﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﻌﺘﺎﺩ !
ﺍﻣﺎﻥ ﺍﺯ “ ﻭﺍﺗﺴﺎﭖ ” ﻭ “ ﺑﯽ ﺗﺎﻟﮏ ” ﻭ “ﺗﺎﻧﮕﻮ ” و " ویسگون "و
“ ﺍﯾﻨﺴﺘﺎﮔﺮﺍﻡ” ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﯿﺪﺍﺩ ..
ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﻡ
ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺭﻓﺖ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ
ﭼﻪ ﺷﺪ ﺁﻥ ﮔﻮﺷﯿﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﯼ ﻗﺒﻞ؟
“ ﺍﺭﯾﮑﺴﻮﻥ” ، “ﻣﻮﺗﻮﺭﻻ ” ﺭﻭﺣﺘﺎﻥ ﺷﺎﺩ !
ﺯ “ ﻧﻮﮐﯿﺎ” ﻭ ﺁﻥ “ ﯾﺎﺯﺩﻩ ﺩﻭ ﺻﻔﺮﺵ”
ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ “ ﺷﺼﺖ ﻭ ﺷﯿﺶ، ﻫﺸﺘﺎﺩ !”
ﭼﻮ ﺁﻣﺪ “ ﺍﻧﺪﺭﻭﯾﯿﺪ ” ﻭ “ ﺳﯿﻢ ﺑﯽ ﺍﻥ ” ﺭﻓﺖ
ﺑﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ، ﻭﻗﺘﻪ ﺁﺯﺍﺩ ..
ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭﮔﯿﺮ “ ﺍﺳﺘﺎﺗﻮﺱ ″ ﻭ “ ﭘﺴﺘﯿﻢ”
ﮐﻪ ﺩﺭ “ ﭘﺴﺖ ″ ﻭ “ﮐﭙﯽ ” ﮔﺸﺘﯿﻢ ﺍﺳﺘﺎﺩ!
ﻣﺪﯾﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺷﻐﻠﻢ ﮐﻤﻢ ﺑﻮﺩ !
ﻣﺪﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﻭﻫﻢ ﮔﺸﺖ ﻣﺎﺯﺍﺩ !!!!
ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﯽ ﮔﺸﺖ ﺗﻌﻮﯾﺾ !
ﺷﺪﻡ ﺑﻨﺪﻩ ﭘﻨﯿﺮ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﮐﺎﺭﺩ !!
ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺻﺪ ﻓﺮﻧﺪ ” ﺍﺩ ﮐﺮﺩﻩ ” ﻣﺎﺭﺍ
“ ﺑﻼﮎ ” ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﺸﺘﯿﻢ: ﺍﯼ ﺩﺍﺩ ..
ﺧﻮﺩﻡ ﺩﺍﻧﻢ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﮐﺎﺭ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ
“ ﮐﻪ ﺧﺮﻣﺎ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺭﺍ ﻣﻨﻊ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﺮﺍﺩ ”
ﺗﻠﻒ ﮐﺮﺩﻡ ﻫﻤﻪ ﻭﻗﺘﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ
“ﮔﺮﻭﭘﯽ ” ﺗﺎﺯﻩ ﺁﻥ ﺳﻮ ﮔﺸﺖ ﺍﯾﺠﺎﺩ
ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ “ ﭘﯽ ﺍﻡ ” ﻧﺎﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﻦ
ﮐﻨﻮﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ : ﺍﻭﻩ .. ﻣﺎﯼ ﮔﺎﺩ



@ ,,,,,D