مرا پرسی که چونی بین که چونم

مرا پرسی که چونی بین که چونم

خرابم بیخودم مست جنونم

 

پری زادی مرا دیوانه کردست

مسلمانان که میداند فسونم

 

ز هجرت میکشم بار جهانی  

که گویی من جهانی را ستونم

 

به صورت کمترم از نیم ذره

ز روی عشق از عالم فزونم

 

یکی قطره که هم قطره ست و دریا

من این اشکالها را آزمونم

 

درون خرقه ی صد رنگ قالب

خیال باد شکل آبگونم

 

غلط گفتم مزاج عشق دارم

ز دوران و سکونتها برونم

#مولانا