فکت،حرفامون! برو کپ

حس عجیبی که هممون تجربش کردیم؟!
ناراحتی،افسردگی،نگرانی،عصبانیت!
اما وقتی که همه بر میگردن سمت تو و‌ میگن حرف های تو فایده ای نداره! چرا باید به کسی گوش بدم و‌توجه کنم که حتی دوستم هم نیست؟ میخواهم خود کشی کنم و برم.
در نهایت تو اونی هستی که بیشترین آسیب را میبینه و‌مشکلاتش را فقط درون خودش میریزه چون از حس کمک کردنش به بقیه نفرت داره و در آخر همه ی دوستاشو از خودش میرنجونه و‌با پرخاش گری به سمتشون بر میگرده و‌میگه شما حتی لیاقت دوستی هم با من ندارید!
و در نهایت همه ی اون افرادی که زمانی اگر باهاشون صحبت نمیکردی سراغت را میگرفتن،با دیدگاهی منفی و با این تفکر که آدم بدی هستی ترکت میکنن و گوش‌شنوایی‌مثل خودت پیدا نمیشه که به تو‌دلداری بده و کنارت بمونه!
تو کامنت ها نظرتو برایم بنویس درموردش:)
پبشنهادی داشتید بگید بنویسم:)))
راستیی رمان هاهم در حال اتمام هستند و‌بزودی قرارشون میدم:)) ممنون از حمایت هایتان!