تفسیر قرآن

پیام‌های آیات 30 تا 33 سوره ص

- فرزند، هديه اى الهى است. «وهبنا»

- محور ستايش خداوند از انسان، بندگى اوست. «نعم العبد انّه اوّاب»

- شرايط تلخ و شيرين در اولياى خدا اثرى ندارد. (جمله «نعم العبد» هم براى حضرت داود و سليمان آمده است كه تمام امكانات برايشان فراهم بود و هم براى حضرت ايوب كه تمام حوادث تلخ بر سر راهش قرار گرفته بود.)

- توجّه و رجوع به خداوند بايد دايمى باشد. «اوّاب»

- سان ديدن از امكانات و نيروهاى رزمى، كارى پسنديده است. «عرض عليه...»

- رهبر بايد شخصاً از نيروها سان ببيند و آگاهى از كميّت و كيفيّت نيروها و امكانات، شرط رهبرى است. «عرض عليه»

- بالاترين مقام از حيوانات بازديد مى كند و اين، هم پيام مديريّتى دارد و هم پيام تواضع. «عرض عليه بالصافنات الجياد»

- مراسم رژه و سان ديدن، لازمه نيروهاى رزمنده است. «عرض عليه...» چنانكه در جاى ديگر فرمود: لشگريان سليمان در برابر او رژه رفتند. «جنوده من الجنّ والانس»(34)

- محبت و علاقه به اموال و امكانات اگر هدفدار و متعادل باشد مانعى ندارد. «احببت حبّ الخير عن ذكر ربّى» حضرت سليمان در اين آيه مى فرمايد: علاقه من به اسبان از سر عشق به خداست. (زيرا هر چه لشكر توحيد مجهزتر باشد، سبب عزّت بيشترى است).

- اسبان رزمى، مورد علاقه پيامبران الهى بوده است. «احببت حبّ الخير» چنانكه قرآن نيز به نفس اسبان قسم ياد كرده است. «و العاديات ضبحاً»

- گاهى لازم است بازديد تكرار شود. «ردّوها علىّ»

- حيوانات مسح و دست كشيدن انسان ها را احساس مى كنند. «فطفق مسحاً»

- ترحّم بر حيوانات و نوازش آنها كار انبياست. «فطفق مسحا بالسّوق والاعناق»

- سان ديدن بايد با ملاطفت همراه باشد. «عرض عليه - فطفق مسحاً»34) نمل، 17.

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
دیدگاه ها (۰)

احکام

احکام

تفسیر قرآن

روایت

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط