تفسیر قرآن
پیام‌های آیات 30 تا 33 سوره ص
- فرزند، هديه اى الهى است. «وهبنا»
- محور ستايش خداوند از انسان، بندگى اوست. «نعم العبد انّه اوّاب»
- شرايط تلخ و شيرين در اولياى خدا اثرى ندارد. (جمله «نعم العبد» هم براى حضرت داود و سليمان آمده است كه تمام امكانات برايشان فراهم بود و هم براى حضرت ايوب كه تمام حوادث تلخ بر سر راهش قرار گرفته بود.)
- توجّه و رجوع به خداوند بايد دايمى باشد. «اوّاب»
- سان ديدن از امكانات و نيروهاى رزمى، كارى پسنديده است. «عرض عليه...»
- رهبر بايد شخصاً از نيروها سان ببيند و آگاهى از كميّت و كيفيّت نيروها و امكانات، شرط رهبرى است. «عرض عليه»
- بالاترين مقام از حيوانات بازديد مى كند و اين، هم پيام مديريّتى دارد و هم پيام تواضع. «عرض عليه بالصافنات الجياد»
- مراسم رژه و سان ديدن، لازمه نيروهاى رزمنده است. «عرض عليه...» چنانكه در جاى ديگر فرمود: لشگريان سليمان در برابر او رژه رفتند. «جنوده من الجنّ والانس»(34)
- محبت و علاقه به اموال و امكانات اگر هدفدار و متعادل باشد مانعى ندارد. «احببت حبّ الخير عن ذكر ربّى» حضرت سليمان در اين آيه مى فرمايد: علاقه من به اسبان از سر عشق به خداست. (زيرا هر چه لشكر توحيد مجهزتر باشد، سبب عزّت بيشترى است).
- اسبان رزمى، مورد علاقه پيامبران الهى بوده است. «احببت حبّ الخير» چنانكه قرآن نيز به نفس اسبان قسم ياد كرده است. «و العاديات ضبحاً»
- گاهى لازم است بازديد تكرار شود. «ردّوها علىّ»
- حيوانات مسح و دست كشيدن انسان ها را احساس مى كنند. «فطفق مسحاً»
- ترحّم بر حيوانات و نوازش آنها كار انبياست. «فطفق مسحا بالسّوق والاعناق»
- سان ديدن بايد با ملاطفت همراه باشد. «عرض عليه - فطفق مسحاً»34) نمل، 17.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- فرزند، هديه اى الهى است. «وهبنا»
- محور ستايش خداوند از انسان، بندگى اوست. «نعم العبد انّه اوّاب»
- شرايط تلخ و شيرين در اولياى خدا اثرى ندارد. (جمله «نعم العبد» هم براى حضرت داود و سليمان آمده است كه تمام امكانات برايشان فراهم بود و هم براى حضرت ايوب كه تمام حوادث تلخ بر سر راهش قرار گرفته بود.)
- توجّه و رجوع به خداوند بايد دايمى باشد. «اوّاب»
- سان ديدن از امكانات و نيروهاى رزمى، كارى پسنديده است. «عرض عليه...»
- رهبر بايد شخصاً از نيروها سان ببيند و آگاهى از كميّت و كيفيّت نيروها و امكانات، شرط رهبرى است. «عرض عليه»
- بالاترين مقام از حيوانات بازديد مى كند و اين، هم پيام مديريّتى دارد و هم پيام تواضع. «عرض عليه بالصافنات الجياد»
- مراسم رژه و سان ديدن، لازمه نيروهاى رزمنده است. «عرض عليه...» چنانكه در جاى ديگر فرمود: لشگريان سليمان در برابر او رژه رفتند. «جنوده من الجنّ والانس»(34)
- محبت و علاقه به اموال و امكانات اگر هدفدار و متعادل باشد مانعى ندارد. «احببت حبّ الخير عن ذكر ربّى» حضرت سليمان در اين آيه مى فرمايد: علاقه من به اسبان از سر عشق به خداست. (زيرا هر چه لشكر توحيد مجهزتر باشد، سبب عزّت بيشترى است).
- اسبان رزمى، مورد علاقه پيامبران الهى بوده است. «احببت حبّ الخير» چنانكه قرآن نيز به نفس اسبان قسم ياد كرده است. «و العاديات ضبحاً»
- گاهى لازم است بازديد تكرار شود. «ردّوها علىّ»
- حيوانات مسح و دست كشيدن انسان ها را احساس مى كنند. «فطفق مسحاً»
- ترحّم بر حيوانات و نوازش آنها كار انبياست. «فطفق مسحا بالسّوق والاعناق»
- سان ديدن بايد با ملاطفت همراه باشد. «عرض عليه - فطفق مسحاً»34) نمل، 17.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۲۴۹
۲۶ دی ۱۴۰۰
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.