دلم برای کودک وجودم تنگ شده

دلم برای کودک وجودم تنگ شده
برای شیطنت های بی وقفه،
بیخیالی های هر روز،،
خنده های بلند و بی دلیل،
برای آن احساسات مهار نشدنی،
حالا اما،
کودک حساس و نازک نارنجی درونم چه بی هوا این همه بزرگ شده!
چه قدی کشیده طاقتم!
ضرباهنگ قلبم چه آرام و منطقی میزند!
اینگونه اطمینانش بیشتر است!
جای بستنی یخی های دوران کودکی ام را
قهوه های تلخ و پر سکوت امروز گرفته است!.
نه اینکه تمامی اینها بد باشد،نه!فقط خدا کند وزنشان آنقدر سنگین نشود که کودک حساس و شیرین درونم زیر سنگینی آن بمیرد!
#نوشته