🔰علاپم بالینی بيماری آنفولانزا.....🔰
علائم بالينی بیماری آنفولانزا
آنفلوانزا بيماري ويروسي حاد دستگاه تنفسي است كه با تب، سرفه، سردرد، گلودرد، درد عضلاني، تعريق، آبريزش بيني و گاهی استفراغ و اسهال تظاهر می‌کند. در اين ميان تب و سرفه به عنوان علائم كليدي مطرح می‌باشند. سرفه اغلب شديد و براي مدتي ادامه مي يابد؛ ولي ساير نشانه هاي بيماري بعد از 2 تا 7 روز خودبه‌خود بهبود پيدا ميكند. شناسايي بيماري معمولاً بر اساس مشخصات اپيدميولوژيك آن صورت گرفته و موارد تک گیر آن را فقط با كمك روش‌های آزمايشگاهي می‌توان تشخيص داد. آنفلوانزا در افراد مختلف ممكن است از ساير بیماری‌های ويروسي دستگاه تنفس قابل تشخيص نباشد. اشكال باليني بيماري متفاوت بوده و ممكن است نشانه هايي مثل سرماخوردگي، برونشيت، پنوموني ويروسي و بیماری‌های حاد غيرقابل افتراق دستگاه تنفسي را نشان دهد. اختلالات دستگاه گوارش (تهوع، استفراغ و اسهال) نيز بروز می‌کند و در كودكان ممكن است نشانه هاي گوارشي، علامت غالب باشد.
بيماري آنفلوانزاي نوع B ممكن است تا اندازه‌ای خفيف تر از بيماري آنفلوانزاي نوع A باشد. عفونت آنفلوانزاي نوع C به شكل سرماخوردگي بدون تب ديده می‌شود. بيماري آنفلوانزاي بدون عارضه به طور كلي يك بيماري خود محدوده شونده است. بهبودي به سرعت ايجاد می‌شود اما بسياري از بيماران كاهش قواي جسماني يا انرژي را براي يك هفته يا بيشتر دارند.
ويروس را قبل از شروع علائم بيماري (24 ساعت قبل) در ترشحات دستگاه تنفسي فرد آلوده می‌توان شناسايي نمود. مهم‌ترین راه انتقال ويروس در محيطهاي بسته‌ی پر جمعيت مثل اتوبوس از طريق هوا می‌باشد. از آنجا كه ويروس آنفلوانزا ممكن است ساعت‌ها در شرايط سرد و رطوبت كم در محيط زنده بماند، انتقال ويروس از طريق ترشحات آلوده نيز ميتواند صورت گيرد. دوره كمون بيماري كوتاه بوده و معمولاً بين 1 تا 3 روز است. دفع ويروس احتمالاً در بالغين بين 3 تا 5 روز بعد از بروز نشانه‌های باليني بيماري و در كودكان 7 تا 21 روز بعد از آن ادامه خواهد داشت.
آنفلوانزا بيماري ويروسي حاد دستگاه تنفسي است كه با تب، سرفه، سردرد، گلودرد، درد عضلاني، تعريق، آبريزش بيني و گاهی استفراغ و اسهال تظاهر می‌کند. در اين ميان تب و سرفه به عنوان علائم كليدي مطرح می‌باشند. سرفه اغلب شديد و براي مدتي ادامه مي يابد؛ ولي ساير نشانه هاي بيماري بعد از 2 تا 7 روز خودبه‌خود بهبود پيدا ميكند. شناسايي بيماري معمولاً بر اساس مشخصات اپيدميولوژيك آن صورت گرفته و موارد تک گیر آن را فقط با كمك روش‌های آزمايشگاهي می‌توان تشخيص داد. آنفلوانزا در افراد مختلف ممكن است از ساير بیماری‌های ويروسي دستگاه تنفس قابل تشخيص نباشد. اشكال باليني بيماري متفاوت بوده و ممكن است نشانه هايي مثل سرماخوردگي، برونشيت، پنوموني ويروسي و بیماری‌های حاد غيرقابل افتراق دستگاه تنفسي را نشان دهد. اختلالات دستگاه گوارش (تهوع، استفراغ و اسهال) نيز بروز می‌کند و در كودكان ممكن است نشانه هاي گوارشي، علامت غالب باشد.
بيماري آنفلوانزاي نوع B ممكن است تا اندازه‌ای خفيف تر از بيماري آنفلوانزاي نوع A باشد. عفونت آنفلوانزاي نوع C به شكل سرماخوردگي بدون تب ديده می‌شود. بيماري آنفلوانزاي بدون عارضه به طور كلي يك بيماري خود محدوده شونده است. بهبودي به سرعت ايجاد می‌شود اما بسياري از بيماران كاهش قواي جسماني يا انرژي را براي يك هفته يا بيشتر دارند.
ويروس را قبل از شروع علائم بيماري (24 ساعت قبل) در ترشحات دستگاه تنفسي فرد آلوده می‌توان شناسايي نمود. مهم‌ترین راه انتقال ويروس در محيطهاي بسته‌ی پر جمعيت مثل اتوبوس از طريق هوا می‌باشد. از آنجا كه ويروس آنفلوانزا ممكن است ساعت‌ها در شرايط سرد و رطوبت كم در محيط زنده بماند، انتقال ويروس از طريق ترشحات آلوده نيز ميتواند صورت گيرد. دوره كمون بيماري كوتاه بوده و معمولاً بين 1 تا 3 روز است. دفع ويروس احتمالاً در بالغين بين 3 تا 5 روز بعد از بروز نشانه‌های باليني بيماري و در كودكان 7 تا 21 روز بعد از آن ادامه خواهد داشت.
۸.۰k
۳۰ مهر ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.