خنده هاے تو

خنده‌هاے تو
ڪودڪی‌ام را به من می‌بخشد
و آغوش تو،
آرامشی بهشتی
و دست‌هاے تو،
اعتمادی ڪه به انسان دارم
چقدر از نداشتنت می‌ترسم