اشک های خاکستری

اشک های خاکستری
#پارت۴

اونقد نزدیکم شد ک حس میکردم هر لحظه ممکنه بخوریم بهم... گوشیش زنگ خورد...
از جیب شلوارش درش اورد و با دیدن اسمش پوزخندی زد...
صفحشو برگردوند سمت من
" جئون جونگگوک "
گوشیو گزاشت رو حالت پخش..

_ یا چوی بکهو‌ بهت گفتم خودسرانه عمل نکنی.. میدونی اگه عمو بفهمه از حرفام سرپیچی میکنی چیکارت میکنه؟

* لازم نیست نگران من باشی جعون... قراره زودتر از تو برم ملاقات عزیز دردونه ی سوکجین.. خنده دار نیس؟! الان دوستش نشسته بغلم برنامه دارم به فاکش بدم

و بعد چشمکی بهم زد

_ عمو... اون پیرمرد عجب سگایی رو پرورش میده

قهقهش پشت تلفن باعث درهم کشیده شدن اخمای بکهو شد...

_ خب دیگه... من باید برم
مراقب هانا باش سگ سرکش عمو !

بکهو عصبی گوشیو خاموش کرد و تو چشام نگا کرد... میتونستم تنفرو ببینم...
ولی من هنوز توی دنیایی پر از سوال اسیر شده بودم... واقعا این کارمند تازه شرکت.. چوی بکهو کیه ؟ جعون جونگکوک... چرا صداش اینقد شبیه اون آیدله همگروهی جیمین بود ؟ مرگ سوکجین واقعا یه داستان فیک بود ؟
فقط میدونستم ا.ت ندونسته وارد یه بازی خطرناک شده...

* به نفعتونه بکشین عقب دختر..‌. اون گوشیو نابود کنین و دیگه دنبال سوکجین نگردین

دستشو گزاشت روی شونم و با دست آزادش یه کاغذ کوچولوی تا شده گزاشت تو کیفم...

* میبینمت...