زندگی مخفی پارت ۷۲ بخش دوم

جونگ‌کوک:نونا چرا متوجه نیستی
من .....من ...دیگه نمیتونم برگردم ....
اگه برگردم......دیگه رفتار هیچکس مثل قبل نیست
تو که ازم متنفری
نامجون هیونگ هم دیگه مثل قبل رفتار نمیکنه
و لیسا......
حتی نمی‌خوام اسمشو به زبون بیارم
نونا....من....فقط نمیتونم....
رزی:کی گفته من ازت متنفرمممم
جونگ‌کوک احمق من عاشقتم
چرا اینو نمی‌فهمی
با تعجب نگاهش کردم و با کمی لکنت جوابشو دادم:چ...چی....چ..چطور.....م...م..ممکنه
رزی:دیگه خسته شدم از وانمود کردن
خسته شدم از مخفی کردن
من عاشقت بودم و هستم
و نمیتونم بدون وجود تو توی اون خونه زندگی کنم
اگه بخوای بری
باید منو هم کاملا بکشی
اگه برگردی همه دوستات رو آزاد میکنم
جونگ‌کوک نفهمیدم کی بغضم ترکید و شروع به گریه کردن کردم:ق....ق...قول....م....میدی
رزی:قول میدم
برگشتم و روبه روی یونگی گفتم :یونگی منو ببخش و از تمام اعضا جای من......
یونگی:جونگ کوک پشت سرت
کاملا خم شدم
وقتی چرخیدم ...
کاشکی هیچوقت نمیدیم
اهیون میخواست تراشه رو بهم وصل کنه
یونگی سریع منو وارد اون ساختمون مسخره کرد
یونگی:توی احمق با خودت چه فکری کردی
اگه خودتو تسلیم کنی همه رو آزاد میکنن
نه
اونا تازه تورو هم تراشه گذاری میکنن و تا همه مارو نگیرن ول کن نیستن
حالا بیا بریم طبقه بالا جاییه که باید بریم
دنبالش راه افتادم
............
هیونجین:سلام جونگ‌کوک
جونگ‌کوک:وای خدا فقط اینو کم داش......
تهیونگ:فکر کنم منم جا انداختی
یونگی: جونگ‌کوک تمرکز.......
یه دفعه یه چیز مثل شوک از تراشه به بدن تهیونگ وارد شد و داد بلندی زد
جونگ‌کوک:تهیونگ
نه
تهیونگ چشماشو باز کرد وای دیگه سبز نبود یعنی این خودشه
تهیونگ:ج...جو....نگ......جونگ‌کوک
رفتیم کنارش نشستم
جونگ‌کوک:آره منم منم همینجام
تهیونگ:هیونجین.....ت....تراشه...گ.....گذاری.....ش....ده.....باید....ت...تراشه...رو........کاملا...ازش.....جدا....کنید..تا.....
جونگ‌کوک:ولی فلیکس هم اینجاست ما نمی‌تونیم.......

................
ادامه دارد.....