جمعیت نسوان وطنخواه ایران
سال‌های نزدیک به انقلاب مشروطه، انجمن‌های زیادی در ایران ایجاد شد. انجمن‌های زنان نیز در این بین و البته به شکلی مخفیانه فعالیت خود را آغاز و در جهت حقوق زنان حرکت می‌کردند.
جمعیت نسوان وطنخواه (انجمن زنان میهن‌خواه) یکی از سازمان‌های شناخته شده‌ی زنان در تهران بود که سال ۱۳۰۱ توسط تعدادی از زنان روشنفکر ایرانی و با تلاش‌های «محترم اسکندری» ایجاد شد. هدف این جمعیت، ترویج حقوق زنان و بهبود شرایط دختران ایران زمین بود. از مهم‌ترین فعالیت‌های این گروه می‌توان به انتشار نشریه نسوان وطنخواه، برگزاری کلاس‌های تحصیلی دختران و اکابر، تأسیس بیمارستان برای زنان فقیر، برگزاری جلسه‌های سخنرانی و راهپیمایی و اجرای تئاتری به نام «آدم و حوا» اشاره کرد. چهره‌هایی چون میرزاده عشقی نیز از فعالیت‌های این انجمن حمایت می‌کردند.
بسیاری از اعضا و فعالان این جمعیت، گرایش‌های چپ داشتند که از جمله می‌توان به نورالهدی منگنه، مستوره افشار و فخرآفاق پارسا اشاره کرد.
محترم اسکندری سازمان دهنده اصلی این جمعیت و نخستین رئیس آن بود. زنی که همچون پدر و خانواده‌اش گرایش‌های چپ و سوسیالیستی داشت. سخنرانی او در حمایت از تحصیل زنان و علیه حجاب بود و راهپیمایی‌های اعضای جمعیت را برنامه‌ریزی می‌کرد. وی متولد تهران و پدرش محمدعلی میرزا اسکندری از مشروطه‌خواهان و مؤسسان انجمن آدمیت بود. او در 6 مرداد 1303 در 29 سالگی درگذشت. پس از مرگ او مستوره افشار مسئولیت این انجمن را عهده‌دار شد.
نسوان وطنخواه آخرین انجمن زنانی بود که در دوره‌ی سرکوب نشریه‌ها و احزابِ کشور به‌دست رضاشاه، در سال ۱۳۱۲ بسته شد. حمایت از دختران بی‌سرپرست، به دست آوردن حقوق زنان، رفع حجاب و ترویج کالاهای ایرانی از دیگر اهداف این انجمن بود. برای نمونه، یکی از شعارهای این جمعیت «پوشیدن لباس وطنی» بود. این انجمن نخستین گروه در ایران بود که، روز ۸ مارس مراسم نکوداشتی را برگزار کرد.
جمعیت نسوان وطنخواه (انجمن زنان میهن‌خواه) یکی از سازمان‌های شناخته شده‌ی زنان در تهران بود که سال ۱۳۰۱ توسط تعدادی از زنان روشنفکر ایرانی و با تلاش‌های «محترم اسکندری» ایجاد شد. هدف این جمعیت، ترویج حقوق زنان و بهبود شرایط دختران ایران زمین بود. از مهم‌ترین فعالیت‌های این گروه می‌توان به انتشار نشریه نسوان وطنخواه، برگزاری کلاس‌های تحصیلی دختران و اکابر، تأسیس بیمارستان برای زنان فقیر، برگزاری جلسه‌های سخنرانی و راهپیمایی و اجرای تئاتری به نام «آدم و حوا» اشاره کرد. چهره‌هایی چون میرزاده عشقی نیز از فعالیت‌های این انجمن حمایت می‌کردند.
بسیاری از اعضا و فعالان این جمعیت، گرایش‌های چپ داشتند که از جمله می‌توان به نورالهدی منگنه، مستوره افشار و فخرآفاق پارسا اشاره کرد.
محترم اسکندری سازمان دهنده اصلی این جمعیت و نخستین رئیس آن بود. زنی که همچون پدر و خانواده‌اش گرایش‌های چپ و سوسیالیستی داشت. سخنرانی او در حمایت از تحصیل زنان و علیه حجاب بود و راهپیمایی‌های اعضای جمعیت را برنامه‌ریزی می‌کرد. وی متولد تهران و پدرش محمدعلی میرزا اسکندری از مشروطه‌خواهان و مؤسسان انجمن آدمیت بود. او در 6 مرداد 1303 در 29 سالگی درگذشت. پس از مرگ او مستوره افشار مسئولیت این انجمن را عهده‌دار شد.
نسوان وطنخواه آخرین انجمن زنانی بود که در دوره‌ی سرکوب نشریه‌ها و احزابِ کشور به‌دست رضاشاه، در سال ۱۳۱۲ بسته شد. حمایت از دختران بی‌سرپرست، به دست آوردن حقوق زنان، رفع حجاب و ترویج کالاهای ایرانی از دیگر اهداف این انجمن بود. برای نمونه، یکی از شعارهای این جمعیت «پوشیدن لباس وطنی» بود. این انجمن نخستین گروه در ایران بود که، روز ۸ مارس مراسم نکوداشتی را برگزار کرد.
۳.۹k
۱۹ تیر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.