من براش چه شخصی بودم؟

من عاشقش بودم
اون بالاخره کسی بود که منو بزرگ کرد
بهم کمک میکرد
وقتی بچه بودم میپریدم بغلش،اون خندید!
من..م.من فکر کردم اون منو دوست داره،بایدم داشته باشه
ولی اون بی خبر در یک روز نحس منو رها نمود و منو از آغوشش محروم کرد.
-
بعد ماه ها
به دیدنش میرم
اون هنوزم عطر همیشه گیو میده
با همون عطر در آغوشش رها میشدم..
-
و با کمال ناباوری
در یک چشم بهم زدن
اون مرا از خودش متنفر میکند
مرا به عقب هلم میدهد و لب میزند:خوشحال شدم از دیدنت
در همان ثانیه
در همان دقایق
در همان ساعت
در همان لحظه
در همان سال
در همان ماه
در همان شب
می‌توانستم صدای شکسته شدن قلبم را در واضح ترین صدا بشنوم!
برای دوباره، و بارها حرفش در سرم طنین انداز میشد
با گوش های لعنتیم،وقتی حرفش در سرم نقش بست تاوانش را قلبم داد!
بغض خاموشی بر لبم،طاقت فرسا بود
و خشم مانند یک پارچه آن را پوشش داده بود.
به سرعت میدوییدم
به سرعت دور می شدم
قلبم تحمل آن همه درد را نداشتند
تاوانش با چشمانم!؟
بغض خاموشی و سیاهی
سرگیجه و لرزیدن
خشم و نگرانی؛
___________________
اون ی عوضی بود
همچنان از لحن سرد و گفتار غریبه ام آزرده است
او با کاری که انجام داد،
لحن شیرینم را برای همیشه از دست داد!
؛
____________________________________________________________