لبخند زدن معجزه ی لب رطبی هاست

لبخند زدن معجزه ی لب رطبی هاست
دنیا به خدا تشنه ی گیلاس لبی هاست

یک شاخه گل سرخ در آغوش کشیدن
این اوج تمنای قوطی حلبی هاست

تشبیه شما به غزل و ماه و ستاره
همسایه! ببخشید که از بی ادبی هاست

ناخن بجوی، بغض کنی، قهوه بنوشی
این عادت هر روزه ی آدم عصبی هاست

گفتی غزلت تازه شده ، دست خودم نیست
از لطف خرامیدن چادر عربی هاست