تفسیر قرآن

پیام‌های آیات 17 تا 24 سوره واقعه

- مسئولين پذيرايى و شيوه پذيرايى بهشتيان، خصوصياتى دارد:
الف: هر لحظه در دسترس مى باشند. «يطوف»
ب: نوجوانانى با قيافه اى زيبا و دلپذيرند. «ولدان»
ج: دلپذيرى آنان موسمى و لحظه اى نيست. «مخلّدون»
د: انواع وسايل پذيرايى را در دست دارند. «أكواب، أباريق، كاس»
ه: پذيرايى ابتدا با مايعات و نوشيدنى هاست. «كأس من معين»
و: آنچه عرضه مى شود، آفاتى ندارد. «لايصدّعون... لاينزفون»
ز: مواد پذيرايى، متعدّد و متنوّع و به انتخاب مهمان است. «فاكهة مما يتخيّرون»
ح: اولويّت با نوشيدنى، سپس ميوه و آنگاه غذاى گرم و مطبوع است. «معين، فاكهة، لحم»

- گوشت پرنده (گوشت سفيد)، بر گوشت چرنده (گوشت قرمز) برترى دارد. «لحم طير»

- در نوع غذا، اشتها نقش اساسى دارد. «مما يشتهون»

- زنانى بهشتى اند كه در عين زيبايى، عفيف و پاكدامن باشند. «حور عين كامثال اللؤلؤ المكنون»

- تمام اسباب كاميابى، در بهشت فراهم است. «فاكهة... لحم... حور عين»

- كاميابى هاى بهشت، دائمى است. «يتخيرون، يشتهون...» (فعل مضارع بر دوام و استمرار دلالت مى كند)

- در شيوه تبليغ و دعوت به نيكى ها، از نقش عمل در رسيدن به پاداش هاى اخروى، غفلت نكنيم. «جزاء بما كانوا يعملون»

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر