ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﺣﺎﻓﻆ ﭘﯽ ﺍﻋﻄﺎﯼ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﺑﮕﺬﺍﺭﮐﻪ ﺍﺑﻠﯿﺲ ﺩﺭﺍﯾﻦ ﻣﻌﺮﮐﻪ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ
ﻣﻄﺮﻭﺩ ﺯ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺑﻪ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﺯﺩ ﻭ ﻟﯿﻼ ... ﻭﻟﯽ ﺍﯼ ﮐﺎﺵ
ﺍﯾﻦ ﻗﺼﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺼﻪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻋﺬﺍﺏ ﻧﺮﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﺖ
ﺁﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﯼ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﯾﮏ ﺑﺎﺭﺗﻮ ﺩﺭﻗﺼﻪ ﯼ ﭘﺮﭘﯿﭻ ﻭ ﺧﻢ ﻣﺎ
ﺁﻥ ﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺩﻝ ﮐﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﺁﺷﻮﺏ،ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺲ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻡ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﺩﺭﺗﮏ ﺗﮏ ﺭﮔﻬﺎﯼ ﺗﻨﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺟﺎﺭﯾﺴﺖ
ﺩﺭ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺭﮔﻬﺎﯼ ﺗﻮ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﻣﻦ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﻭ ﻫﯿﭻ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ...
ﺯﻧﺠﯿﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﮐﻪ ﭘﺎﺑﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ
...
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﻢ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ