حکمت نهجالبلاغه

حکمت ۱۳ نهج‌البلاغه

«إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ، فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّكْرِ.»

ترجمه:
و درود خدا بر او ، فرمود : چون نشانه هاى نعمت پروردگار آشکار شد، با ناسپاسى نعمت ها را از خود دور نسازید.

توضیح:

حضرت علی (ع) در این جمله‌ی حکیمانه هشدار می‌دهند که وقتی نخستین نشانه‌ها یا بخش‌هایی از نعمت‌های الهی به شما می‌رسد، شکر آن را به‌جا آورید. زیرا اگر ناسپاسی کنید، نعمت‌های بیشتر و کامل‌تر به شما نخواهد رسید، یا حتی ممکن است همان نعمت اندک هم از شما گرفته شود.

🔹 این سخن، بر لزوم شکرگزاری در برابر نعمت‌ها، حتی اندک آن‌ها تأکید دارد.
🔹 شکر، سبب ماندگاری و فزونی نعمت است، و کفران، سبب زوال آن.

#نهج_البلاغه_حکمت13
#نهج_البلاغه_محور_بندگی
#نزاجا
#لجمن_خرداد_404
#لجمن_04_3_605