انسان ها به میزان "حقارتشان" "توهین" میکنند.

انسان ها به میزان "حقارتشان" "توهین" میکنند.
به میزان "فرهنگشان" "عشق میورزند".
و به میزان "کمبودهایشان" "آزارت میدهند".
هرچه "حقیرتر" باشند، بیشتر "توهین میکنند" تا حقارتشان را جبران کنند.
هر چه "فرهنگشان غنی تر باشد"، بیشتر به دیگران "عشق میدهند".
وهرچه "هویّتشان عمیق تر باشد"، "محترمانه تر رفتار میکنند".
وبه اندازه "درکشان" "میفهمند" و به اندازه "شعورشان" به "باورها و حرف هایشان عمل میکن
ﻫﯿﭻ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺪ،
ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ :
ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ ٬ ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﯾﺶ٬ ﺗﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺩﺭﻭﻧﺶ٬
ﺩﺭ ﺯﺍﯾﺶ ﺩﻭﻡ ﻫﻮﯾﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺣﯿﺎﺕ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ !
ﻧﻘﺺ ﯾﺎ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﭼﻬﺮﻩ ﯾﮏ ﻓﺮﺩ ﺭﺍ ﺍﺧﻼﻕ ﺧﻮﺏ ﺗﮑﻤﯿﻞ
ﻣﻴﻜﻨﺪ ...
ﺍﻣﺎ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﯾﺎ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﺍ، ﻫﻴﺞ ﭼﻬﺮﻩ ﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﮑﻤﯿﻞ
ﮐﻨﺪ ...
ﭘﺎﯾﻪ ﻭ ﺑﻨﺎﯼ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﺮ ﮐﺮﺩﺍﺭﺷﺎﻥ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ، ﻭ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ
ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺎ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﻮﺵ ﺍﺧﻼﻕ ﺗﺮﯾﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎﺳﺖ .



فکرنوباآرامش...94/10/26
ساعت17:53