تنها منم که می دانم

تنها منم که می دانم
چرا اغلب اوقات ساکتی
به اولین صبح پس از پایان جنگ شبیهی
آرامی و زیبا
اما غمگین
به اولین صبحانه
در اولین روز صلح می مانی
شیرینی و دلچسب اما
تنها با گریه می توان به تو دست زد