شیراز به خیابان باغ ارمش می نازد ، وباغ ارم به بلندترین د

شیراز به خیابان باغ ارمش می نازد ، وباغ ارم به بلندترین درخـت سرونازش ..
ولی چه اهمیـتی دارد شیراز، اهـواز ، تبریزویا هرشهر دیگری چه خیابان هایی دارد ..
واین خیابانها به کدام کوچه ها میرسند..
برای رفتن و رسیدن ویافتن : مسیریابها کافی اند..
اما برای بخاطر آوردن : محبـوبی لازم اسـت ..
چرا که تنها آدمها به محدوده ها معنا میدهند ..
آدمـهای ما ، آدمهایی که ما دوسـت میداریم ..
کیا رستمی میگه ، خانه دوسـت کجاسـت ..
ومن خیابان باغ ارم شیراز را در سر دارم ..
پوشیده از برگهای زرد وسـرخ ، که منتهــی میشود به لبـوی داغ پیچیده در روزنامـه ..

که میرقصـد وبالا میـرود و می نشیند به تاب گیـسوان از روسری رمیده اش..
وافسـوس اگر محبوب ها ندانند که همه ی معناهای ممکـن شهر در غیابـشان بچـارگاننـد و بی معنـی ..
آن وقت چه میماند از ما ..!
چه میماند از معنای ارم وسروناز ..

ولله قســم بی تو شهر مرا حبس میشود و در سرم پخـش میشود که میخواهم سکتـه کنـم ..
آخـه من هجوم وحشیانه و تــورم رگ های دلتنگی رو دیده ام ،
حس کرده ام ..
من التمـاس مویـرگ ها را در کشاکش دستم دیده ام ..

بمـان ،آنجا که تصویرت زودتر از صدایت در مـن حلول کنـد ..
ومیدانم که میدانی بدون وجودت ..
نه رگ هایم را میستایــم ،
نه گـوش به فرمانده ای که درسرم جولان آتش بس سر بدهد... :)🦋💞🦋

#عاشقانه
#خاصترینم◦•●◉✿