.

.
.
.
از بام و در کعبه به گردون رسد آواز

کامشب درِ رحمت به سماوات شده باز


بتهای حرم در حرم افتاده به سجده

ارواح رسل راست هزاران پرِ پرواز


کعبه زده بر عرش خدا کوس تفاخر

مکه شده زیبا و دل افروز و سرافراز


جا دارد اگر در شرف و مجد و جلالت

امشب به سماوات کند خاک زمین ناز


از ریگ روان گشته روان چشمه ی توحید

یا کوه و چمن باز چو من نغمه کند ساز