امنیت مردم فدای سگها و سگبازها

‍ امنیت مردم فدای سگ‌ها و سگ‌بازها

‏ماه پیش همسرم با مادرش دوقلوها رو (چهار سالشونه) برده بودن پارک که بچه‌ها بازی کنن.

وقتی برگشتن با رنگ پریده دویدن بغلم، تندتند می‌خواستن بگن هاپو.

خانم گفت دو تا پسر هرکدوم یه ژرمن شپرد دستشون بود و سگ‌ها با دیدن بچه‌ها تو پارک داشتن قلاده پاره می‌کردن ‏و پارس‌کنان می‌خواستن برن سمت بچه‌های توی پارک که با اعتراض و جیغ مادرها، سگ‌ها رو به زور کشیدن و بردن.

الان یک ماه می‌شه جفتشون لکنت‌زبون گرفتن و ماهم جفت پامون توی جلسات گفتاردرمانیه.

به خانمم گفتم بچه‌ها رو پارک نبر تنهایی تا ببینیم این کشور تا کجا می‌خواد این مماشات مهوع رو با ‎قبیله سگ‌بازان مخل امنیت و آسایش مردم ادامه بده.

‏چند بچه دیگه باید خونش ریخته بشه، چند بچه دیگه باید کل موهای تنش بریزه از شوک ترس، چند بچه دیگه باید لکنت ناشی از ترس بگیره، چند پدرومادر دیگه باید داغدار جگرگوشه‌شون بشن تا مسئولان کشور جمع کنن بساط ‎سگ‌بازان و ‎حامیان‌ سگ‌بازی رو.

آقای ‎مسئول خوابی یا چی؟

‏بزرگه دیگه تو جمع حرف نمی‌زنه، اگرم بخواد چیزی بگه فقط در گوشی به من یا مادرش می‌گه و برای گفتن یه جمله ۱۰ کلمه‌ای، ربع ساعت مِن مِن می‌کنه.

✍ آرامش