پارت ۲

ویو یونگی
وقتی حرفم تموم شد بدون توجهی به سمت نیمکت همیشگیم رفتم ولی
یه نفر روش نشسته بود
+هوی پسر پشو اینجا جای منه
☆حال ندارم برو یه جا دیگه بشین
-اون پسر جونگکوک بود که البته چون سرش رو میز بود هنوز نفهمیده بود داره با کی حرف میزنه-
+پومیشی یا بلندت کنم
اون پسر بلند شد ولی..
اونو نمیشناختم انگار جدید بود..
+اسمت چیه؟
☆فضولی؟
+ببین یا میگی اسمت چیه یا همینجا تا میخوری مزنمت
☆برو بابا حال ندارم
ویو ادمین
و همون موقع معلم اومد..
یونگی نشست سر جاش و دنبال شر نبود
همون لحظه نفس نفس زنان جیمین اومد دم در
جیمین خواهش کرد که معلم اجازه بده بیاد داخل ولی معلم گفت
&پارک جیمین این بار چندمت است؟چرا انقدر دیر میای؟حالا این جلسه رو بمون بیرون تا وقت شناس باشی
~ولی اخه استاد من یک ثانیه دیر تر از شما اومدم
ولی استاد محل جیمین نمیداد
ویو یونگی
همون طور که عصبانی بودم یهو دیدم یه نفر دیگه اومده
ولی اون...اون کی بود
چرا انقدر خوش قیافه بود
چرا...چرا.. انقدر زیبا بود
چقدر عجیب که تا به حال موجودی به این زیبایی ندیده بودم
ولی..ولی چرا معلم نمیزاره اون پسر بیاد تو
اینطوری نمیشه
+اقا من دم در به این پسر یه کاری گفتم برای همین مجبور شد دیر برسه
میشه این جلسه رو ببخشیدش
که بیاد سر کلاس
همه تعجب کرده بودن
اون کلمات..داره از دهن یونگی در میاد
&خب اشکالی نداره اگه فقط همین یه دفعه باشه پارک جیمین بیا تو
جیمین اومد تو ولی خب همه جا ها پر شده بود...