ن که

#ﺷﺐ_ﻫﺎﯼ_ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺑﻪ #ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺍﻡ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ
ﺑﻪ ﺍﯾن که ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﺴﯽ ﺑﯿﺎﯾﺪ ..
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻧﺪ .. .ﻧﺎﻣﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺁﻫﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﺻﺪﺍ ﺑﺰﻧﺪ .... ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺸﻨﯿﺪﻥ ﺑﺰﻧﻢ، ﮐﻪ ﻣُﺪﺍﻡ ﺻﺪﺍﯾﻢ ﮐﻨﺪ... ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﻗﻨﺪ ﺁﺏ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺫﻭﻕ ﮐﻨﻢ ...
و ﺑﻪ ﺭﻭﯼﺧﻮﺩﻡ ﻧﯿﺎﻭﺭﻡ .

ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ #ﭘﺎﯾﯿﺰ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻭﯼ ﺑﺮﮒ ﻫﺎﯼ ﺧﺸﮏ، ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺪﻡ ﺑﺰﻧﻢ ... ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻭﻡ ..
ﻣﻨﺘﻈﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﺎﺷﻢ ...
ﻫﯽﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﯿﻔﺘﺪ
ﻭﻟﯽ ﻣﺪﺍﻡ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﯿﻔﺘﺪ.

ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ #ﻋﻄﺮ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺩﺍﺭﺩ
#رﻧﮓ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺩﺍﺭﺩ
ﺑﯿﺨﻮﺩﯼﻧﮕﺮﺍﻧﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﯿﺴﺘﯽ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ #ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﯽ
ﻭ ﺍﺩﺍﯼ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﺎﯼ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﯿﺎﻭﺭﯼ.
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﮐﺴﯽ ﺭﻫﺎﯾﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻏﺼﻪ ﺑﺨﻮﺭﯼ ...
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﮐﺴﯽ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﭘﺎﯾﯿﺰ #ﺷﺎﻋﺮ ﺷﻮﯼ ...
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ ﺑﻼﺗﮑﻠﯿﻒ ﺷﻮﯼ ... ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ
ﺩﻟﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻫﻮﺱ ﮐﻨﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﯼ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﻮﯼ. .
ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ .. ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ ﻟﻌﻨﺘﯽ.......