شعر مناسبت میلاد پیامبرص و امام صادقع

شعر مناسبت میلاد پیامبر(ص) و امام صادق(ع)

ﺯﯾﮏ ﻣﺸﺮﻕ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ ﺷﺪ ﺩﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍ
ﮐﻪ ﺭﺧﺖ ﻧﻮﺭ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ ﺑﺮ ﺗﻦ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ

ﺩﻭ ﻣﺮﺁﺕ ﺟﻤﺎﻝ ﺣﻖ ﺩﻭ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﮐﻤﺎﻝ ﺣﻖ
ﺩﻭ ﻧﻮﺭ ﻻﯾﺰﺍﻝ ﺣﻖ ﺩﻭ ﺷﻤﻊ ﺟﻤﻊ ﻣﺤﻔﻞ ﻫﺎ

ﺩﻭ ﻭﺟﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺭﺑﺎﻧﯽ ﺩﻭ ﺳﺮ ﺍﻟﻠﻪ ﺳﺒﺤﺎﻧﯽ
ﺩﻭ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﺳﻤﺎﻭﺍﺗﯽ ﺩﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺳﯿﻤﺎ

ﺩﻭ ﻋﯿﺴﯽ ﺩﻡ ﺩﻭ ﻣﻮﺳﯽ ﯾﺪ ﺩﻭ ﺣﺴﻦ ﺧﺎﻟﻖ ﺳﺮﻣﺪ
ﯾﮑﯽ ﺻﺎﺩﻕ ﯾﮑﯽ ﺍﺣﻤﺪ ﯾﮑﯽ ﻋﺎﻟﯽ ﯾﮑﯽ ﺍﻋﻼ

ﯾﮑﯽ ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺮ ﻣﮑﺘﺐ ﯾﮑﯽ ﺁﺭﻧﺪﻩ ﯼ ﻣﺬﻫﺐ
ﯾﮑﯽ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﻣﺸﻌﻞ ﯾﮑﯽ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﮔﻮﯾﺎ

ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﮑﻪ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺭﺧﺶ ﺗﺎﺑﯿﺪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ
ﯾﮑﯽ ﺷﺪ ﺩﺭ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻃﻠﻌﺘﺶ ﭘﯿﺪﺍ

ﯾﮑﯽ ﻧﻮﺭ ﻧﺒﻮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻫﺎ ﺗﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﻣﺤﺸﺮ
ﯾﮑﯽ ﻧﻮﺭ ﻭﻻﯾﺖ ﺭﺍ ﺯ ﻧﻮ ﮐﺮﺩ ﺍﺯ ﺩﻣﺶ ﺍﺣﯿﺎ

ﺭﺳﺪ ﺁﻭﺍﯼ ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ ﻭ ﻗﺎﻝ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ
ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﭘﺎ

ﯾﮑﯽ ﺟﺎﻥ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺟﺴﻢ ﭘﺎﮎ ﻭ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ
ﺩﻭ ﺗﻦ ﺍﻣﺎ ﭼﻮ ﺫﺍﺕ ﯾﮏ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﯽ ﻫﻤﺘﺎ

ﻣﺤﻤﺪ ﮐﯿﺴﺖ ﺟﺎﻥ ﺟﺎﻥ ﺟﺎﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻠﻘﺖ
ﮐﻪ ﮔﺮ ﻧﺎﺯﯼ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﻫﻢ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺰﺩ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﯿﺎ

ﻣﺤﻤﺪ ﮐﯿﺴﺖ ﺭﻭﺡ ﭘﺎﮎ ﮐﻞ ﺍﻧﺒﯿﺎ ﺩﺭ ﺗﻦ
ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﻋﺪﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﯽ ﺍﻭ ﺍﻧﺒﯿﺎ ﯾﮏ ﺟﺎ

ﻣﺤﻤﺪ ﮐﯿﺴﺖ ﻣﻮﻻﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﻋﻠﯽ ﮔﻮﯾﺪ
ﻣﻨﻢ ﻋﺒﺪ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺭﻫﺒﺮ ﻭ ﻣﻮﻻ

ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﭘﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺯﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﺧﺎﻟﻖ
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺯ ﻣﮑﺎﻥ ﭘﯿﻤﻮﺩﻩ ﺭﻩ ﺗﺎ ﺍﻭﺝ ﺍﻭ ﺩﺍﻧﯽ

ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺤﻮﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﻫﺒﺮ ﺁﺩﻡ
ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻨﺠﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﺤﻤﺪ ﺳﯿﺪ ﺑﻄﺤﺎ

ﻣﺤﻤﺪﮐﯿﺴﺖ ﺁﻧﮑﻮ ﺑﻮﺩﻩ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺪﺣﺶ
ﮐﻪ ﻭﺻﻔﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﻧﺪ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﻗﺎﺩﺭ ﺩﺍﻧﺎ

ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺍ ﮐﺴﯽ ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ ﺟﺰ ﺣﻖ ﻭ ﻋﻠﯽ ﻫﺮﮔﺰ
ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺍﻭ ﮐﺴﯽ ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ ﺣﯿﺪﺭ ﺭﺍ

ﻭﺿﻮ ﮔﯿﺮﻡ ﺯ ﺁﺏ ﮐﻮﺛﺮ ﻭ ﺷﻮﯾﻢ ﻟﺐ ﺍﺯ ﺯﻣﺰﻡ
ﮐﻨﻢ ﺁﻧﮕﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﺡ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﺳﺨﻦ ﺍﻧﺸﺎ

ﺷﺸﻢ ﻣﻮﻻ ﺷﺸﻢ ﻫﺎﺩﯼ ﺷﺸﻢ ﺭﻫﺒﺮ ﺷﺸﻢ ﺳﺮﻭﺭ
ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺷﺶ ﮔﻮﻫﺮ ﺑﻮﺩ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺷﺶ ﺩﺭﯾﺎ

ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺍﺯ ﻟﺒﺶ ﺧﯿﺰﺩ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﺍﺯ ﺩﻣﺶ ﺧﯿﺰﺩ
ﻓﻠﮏ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻠﮏ ﻋﺒﺪ ﻭ ﻗﻀﺎ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻗﺪﺭ ﺍﻣﻀﺎ

ﺑﺴﯽ ﺯﻫﺎﺩ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﻧﺪ ﺑﯽ ﻣﻬﺮﺵ ﻫﻤﻪ ﮐﺎﻓﺮ
ﺑﺴﯽ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺴﯽ ﻋﺎﺭﻑ ﻫﻤﻪ ﺑﯽ ﻧﻮﺭ ﺍﻭ ﺍﻋﻤﯽ

ﺩﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻣﻨﯿﺮ ﺍﻭ ﻫﺸﺎﻡ ﻭ ﺑﻮ ﺑﺼﯿﺮ ﺍﻭ
ﺩﻭ ﮐﻮﻩ ﺣﮑﻤﺖ ﻭ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺩﻭ ﺑﺤﺮ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﺗﻘﻮﯼ

ﻣﺮﺍ ﺩﯾﻦ ﻧﺒﯽ ﻣﻬﺮ ﻋﻠﯽ ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﺟﻌﻔﺮ
ﺳﻪ ﻣﺸﻌﻞ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻋﻘﺒﯽ

ﺩﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺯﻧﻢ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺁﻝ ﻋﻠﯽ ﻫﺮﮔﺰ
ﺭﻩ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﻭﻡ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺣﺎﺷﺎ

ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﻣﻬﺮ ﻋﻠﯽ ﻭ ﻣﻬﺮ ﺍﻭﻻﺩﺵ
ﻧﻪ ﺍﺯ ﻣﺤﺸﺮ ﺑﻮﺩ ﺑﯿﻤﻢ ﻧﻪ ﺍﺯ ﻧﺎﺭﻡ ﺑﻮﺩ ﭘﺮﻭﺍ

ﺳﺮﺍﭘﺎ ﻋﻀﻮ ﻋﻀﻮﻡ ﺭﺍ ﺟﺪﺍ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﺍﺯ ﭘﯿﮑﺮ
ﺍﮔﺮ ﮔﺮﺩﻡ ﺟﺪﺍ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺯ ﺫﺭﯾﻪ ﯼ ﺯﻫﺮﺍ

ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺧﻮﯾﺶ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻧﺎﻡ ﻣﯿﺜﻢ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﻫﻤﭽﻮ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻋﺸﻖ ﺛﺎﺭﺍﻟﻠﻪ ﭘﺎ ﺑﺮ ﺟﺎ

"ﺣﺎﺝ ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭ"