بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
ب) - آن که مدعی میشود: من از رحمت، مغفرت و فیوضات حق تعالی و اهل عصمت علیهم السلام محروم می باشم، در واقع نوعی داوری نموده و حکم صادر نموده است؛ اما داوری نادرست و حکمی ناحق و جاهلانه، آن هم علیه خداوند منّان و اهل عصمت علیهم السلام! فرمود: يَظُنُّونَ بِاللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ - راجع به خدا گمان به ناحقی دارند، گمان جاهلی- (سوره آل عمران بخشی از آیه 154)
فرمود:وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّهُ منافقان و مشرکان به خداوند سبحان بدگمان میباشند و این بدگمانی، سبب عذاب آنها میشود: (سوره فتح بخشی از آیه 6)
ج) - آن که نسبت به رحمت، عفو، جود، کرم و فیوضات خداوند منّان به واسطۀ اهل عصمت علیهم السلام، نسبت به خودش سیاهنمایی دارد؛در واقع ناشکری میکند؛ چنین فردی، هم نعماتی که به او افاضه شده را نشناخته، هم نعمت دهنده را نشناخته و هم قطعاً آن نعمات را به جای استفادۀ بهینه، ضایع مینماید! لذا این کفران نعمت، از سویی مانعی برای زیادتر شدن نعمات میگردد، و از سویی دیگر، موجب ضرر، زیان، اذیت و عذاب او در دنیا و آخرت می گردد، چنان که فرمود:
وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ - هنگامی را كه پروردگارتان اعلام داشت كه اگر شاکر باشید نعمت خود را بر شما خواهم افزود و اگر كفران كنيد مجازاتم شديد است!(سوره ابراهیم آیه 7)
د) - این داوری نادرست و بدگمانی، نوعی یأس از رحمت الهی را سبب می گردد،در حالی که به بندگان گناهکارش نیز فرمود: قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ -بگو: ای بندگان من كه بر خود اسراف ستم كردهايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را میآمرزد.(سوره زمر آیه 53)
موانع کسب فیض بیشتر نعمات و تفضلات الهی که به واسطۀ اهل عصمت علیهم السلام به بندگان و هر چه که خلق شده میرسد، انتها ندارد؛ اما گاه موانعی برای برخورداری آدمی از این فیوضات به وجود میآید!(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
ب) - آن که مدعی میشود: من از رحمت، مغفرت و فیوضات حق تعالی و اهل عصمت علیهم السلام محروم می باشم، در واقع نوعی داوری نموده و حکم صادر نموده است؛ اما داوری نادرست و حکمی ناحق و جاهلانه، آن هم علیه خداوند منّان و اهل عصمت علیهم السلام! فرمود: يَظُنُّونَ بِاللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ - راجع به خدا گمان به ناحقی دارند، گمان جاهلی- (سوره آل عمران بخشی از آیه 154)
فرمود:وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّهُ منافقان و مشرکان به خداوند سبحان بدگمان میباشند و این بدگمانی، سبب عذاب آنها میشود: (سوره فتح بخشی از آیه 6)
ج) - آن که نسبت به رحمت، عفو، جود، کرم و فیوضات خداوند منّان به واسطۀ اهل عصمت علیهم السلام، نسبت به خودش سیاهنمایی دارد؛در واقع ناشکری میکند؛ چنین فردی، هم نعماتی که به او افاضه شده را نشناخته، هم نعمت دهنده را نشناخته و هم قطعاً آن نعمات را به جای استفادۀ بهینه، ضایع مینماید! لذا این کفران نعمت، از سویی مانعی برای زیادتر شدن نعمات میگردد، و از سویی دیگر، موجب ضرر، زیان، اذیت و عذاب او در دنیا و آخرت می گردد، چنان که فرمود:
وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ - هنگامی را كه پروردگارتان اعلام داشت كه اگر شاکر باشید نعمت خود را بر شما خواهم افزود و اگر كفران كنيد مجازاتم شديد است!(سوره ابراهیم آیه 7)
د) - این داوری نادرست و بدگمانی، نوعی یأس از رحمت الهی را سبب می گردد،در حالی که به بندگان گناهکارش نیز فرمود: قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ -بگو: ای بندگان من كه بر خود اسراف ستم كردهايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را میآمرزد.(سوره زمر آیه 53)
موانع کسب فیض بیشتر نعمات و تفضلات الهی که به واسطۀ اهل عصمت علیهم السلام به بندگان و هر چه که خلق شده میرسد، انتها ندارد؛ اما گاه موانعی برای برخورداری آدمی از این فیوضات به وجود میآید!(ادامه دارد...)
۳۶۳
۱۴ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.