تفسیر قرآن

پیام‌های آیات 23 تا 27 سوره قمر

- كار قوم ثمود، تكذيب هاى پى در پى بود. «كذبت ثمود بالنذر»

- كفّار در برابر پيامبران، منطق و استدلال ندارند. مى گويند: چرا او پيامبر شد و ما نشديم؟ «أبشراً منّا...»

- زندگى انبيا عادى و در ميان مردم بوده است. «أبشراً منّا»

- گاهى انسان چنان سقوط مى كند كه فردى معصوم را به پيامبرى نمى پذيرد، «أبشر منّا...» ولى جماد بى شعور را خدا دانسته و آن را پرستش مى كند.

- گاهى انسان به جايى مى رسد كه پيروى از پيامبر معصوم را كه منطق و معجزه دارد، انحراف مى پندارد. «انا اذاً لفى ضلال و سُعُر»

- ايجاد شك و ترديد در ميان مردم، بستر تكذيب حق است. «كذّبت... ابشراً منا... ءَاُلقى الذكر عليه»

- هم قرآن ذكر است، «نحن نزلنا الذكر...»(11) و هم آن چه به انبياى سابق نازل شده است. «ءَاُلقى الذكر عليه من بيننا»

- كافران لجوج، پيامبر خدا را خودخواه مى خواندند. «كذّاب اشر»

- دروغ و خودخواهى را حتّى كفّار لجوج بد مى دانند. (و به همين دليل به پيامبر نسبت دروغ و خودخواهى مى دادند). «بل هو كذّاب اشر»

- مبلّغان دينى بايد آمادگى شنيدن تندترين تهمت ها را داشته باشند. «بل هو كذّاب اشر»

- سخنان ياوه را پاسخ دهيد. «فقالوا... سيعلمون...»

- قيامت، روز آشكار شدن حقايق و رسوا شدن كافران است. «سيعلمون غداً من الكذّاب الاشر»

- معجزات، وسيله ى آزمايش مردمند. «مرسلوا الناقة فتنة لهم»

- پيامبران، امت خود را زير نظر دارند. «فارتقبهم»

- رهبران دينى بايد صبور باشند. «و اصطبر»
-----
11) حجر، 9.

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر