من تموم لحظه هایی که به توفکر کردم رو قدم زدم

تو نبودی ،من قدم زدم
تو ندیدی ،من قدم زدم
وقتی مغزم سمفونی وحشتناک باصدای بلند حرف زدن رو توی جمجمم پلی میکنه من بازهم قدم میزنم و صدای هدفونم رو بلند ترمیکنم
تاشاید توی این دوئل کمی مغزم دست از برنده شدن برداره و روحمو کمتر مچاله کنه
صدای خنده هاش که توی مغزم پلی میشه ،قدمای من تند تر میشه چون ریتم ضربان قلبم تند تر میشه
و جا داره بگم که من حتی خندیدنشو ازنزدیک ندیدم
و چه بیچاره روح و قلبی که تو دستای یه فیلم که ساخته مغزمه مچاله میشه
خنده داره اما
قلب عاشق میشه ،
مغز بیچاره میکنه
و روح، بین این جدال نابرابر به مزخرف ترین شکل ممکن خفه خون میگیره

_کاش اروم بگیره مغزی که سرطان فکر کردن داره:)


#خودم_نوشته(کپی نکن😐🔪)
#سِودا


🍃³آذرماه¹⁴⁰⁰🍃
²².²⁷