part . 15

تهیونگ‌: دنس ؟ به چهره ی خشنش این کارا نمیاد بیشتر میخوره قاتل باشه تا دنسر
لورن که این حرف و شوخی حساب کرده بود خندید ولی لورین با نگاهی مرگبار و اخم هایی توهم سمت تهیونگ برگشت و نگاهش و به چشمای گستاخ و مشکیه تهیونگ انداخت
لورین : مطمئنا اگر قاتل بودم اولین نفری که میکشتم تو بودی
و بعد از رو کاناپه بلند شد و سمت اتاقش رفت
لورن با تعجب راه لورینو دنبال کرد و گفت
لورن : لورین این فقط یه شوخی بود
لورین نیم نگاهی به پشتش کرد و گفت
لورین : میدونم فقط خستم ، شب خوش
و بعد بیشترین سرعت خودش رو به اتاقش رسوند حقیقتا نه خسته بود و نه ناراحت شده بود و نه اعصبی بود تنها چیزی
اون فقط به این دلیل از اونجا پا شده بود که بیاد و نقشه ی فردا رو چک کنه
طبق برنامه قرار شده بود فردا با یونجون و هیورین به شرکت دیور برن
و لورین و هیورین تو اتاق جئون شنود کار بزارن تا از برنامه هاش و مقر فرماندهی گنگ با خبر بشن
البته تا چند روز دیگه اونا به عنوان قاتل های گنگ j_ko قرار بود انتخاب بشن ولی قبل از این ها باید هرچه زودتر اطلاعات رو به سازمان میدادن و وقت زیادی نداشتن
لورین کامپیوترش رو باز کرد و یکبار دیگه نقشه رو مرور کرد هیورین به عنوان نظافت چی وار عمل میشه و لورین هم به عنوان خواهر منشی چون اینجور که مشخصه قراره منشی رو بیمار نشون بدیم
لبخندی به برنامه ی بی نقص یونجون زد و لپ تاپشو بست
رو تخت دراز کشید و چشماش رو روهم گذاشت
فردا جدا از اینکه ماموریت مهمی دارن باید دنبال کار های دادگاه و آزادیه پدرش هم بره
یعنی پدرش کیو کشته بوده ؟ چرا بعد از این همه سال دوباره این پرونده باز شده ؟
شاید کسی قصد درست کردن پاپوش داشته
ولی به چه دلیلی ؟
ذهنش درگیر تفکراتش بود که در اتاقش به صدا درومد و پشت بندش لورن وارد اتاق شد
لورن نگاهی به لورین انداخت و آروم سمت تخت رفت و کنار لورین نشست
لورن : تو ناراحت شدی از حرف تهیونگ اوپا ؟
لورین رو تخت نشست و یکی از ابرو هاشو بالا انداخت
لورین : اوپا ؟؟؟ از کی تاحالا از این الفاظ کره ای لوس استفاده میکنی ؟
لورن خنده ای کرد و گفت
لورن : از وقتی که مامان گفته ، نگفتی ناراحت شدی ؟
لورین نفس کلافه ای کشید و گفت
لورین : نه نشدم فقط از اوت موقعیت استفاده کردم تا به اتاقم بیام
لورن خنده ای کرد و از رو تخت بلند شد تا از اتاق بره بیرون
قبل از اینکه کامل از در اتاق خارج بشه رویه لورین کرد و با لبخندی شیطنت آمیزی گفت
لورن : نظرت درباره ی فرار نصفه شبی چیه ؟
لدرین قهقهه ای سر داد و تائید کرد
لورن: ساعت دوازده منتظرم باش و بعد از بوس هوایی از اتاق خارج شد
فرار نصف شبی کاری بود که از زمانی که دوازده یا سیزده سالشون بود انجام میدادن.....