تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زمر
آیه 24 تا 26
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
أَفَمَن يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَقِيلَ لِلظَّالِمِينَ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ (24)
كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمْ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (25)
فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (26)
ترجمه :
پس آيا كسى كه (با ايمان و عمل صالح) روى خود را از عذاب بد روز قيامت دور مى سازد (مثل كسى است كه از قهر الهى در قيامت غافل است)؟ و (در آن روز) به ستمگران گفته مى شود: «بچشيد آن چه را كسب كرده ايد.»
كسانى كه پيش از اين كفّار بودند (نيز پيامبران را) تكذيب كردند پس از طريقى كه توجّه نداشتند عذاب به سراغشان آمد.
پس خداوند خوارى و رسوايى در زندگى دنيا را به آنان چشانيد و قطعاً عذاب آخرت بزرگ تر است اگر معرفت داشتند.
نکته ها:
كلمه «وجه» در «بوجهه» به معناى صورت است ولى شايد در اين آيه به معناى طريقه و راه باشد، نظير آيه «و لكلٍ ّ وِجهةٌ هو مولّيها»(22) كه به معناى صورت نيست. يعنى هر كس با وجهه و امكانات و قدرتى كه دارد راه خود را از بدى ها جدا كرده و از خود رفع خطر كند.
22) بقره، 148.
پیامها :
- نتيجه تقواى الهى در اين جهان، دور ماندن از قهر الهى در قيامت است. «يتّقى بوجهه»
- يكى از شكنجه هاى مجرمان، شنيدن سخنان تحقيرآميز است. «قيل للظالمين»
- آن چه انسان را در قيامت گرفتار مى كند گناهانى است كه آگاهانه انجام داده است. «تكسِبون»
- تاريخ پر عبرت كفّار و طاغوت هاى گذشته، درس عبرتى براى آيندگان است. «مِن قبلهم»
- دست خداوند در كيفر مجرمان باز است و مى تواند از راه هاى پيش بينى نشده آنان را عذاب كند. «من حيث لا يشعرون»
- همه كيفرها به قيامت موكول نمى شود. «الخزى فى الحياة الدنيا»
- عذاب قيامت، سخت تر و مداوم تر است. «لعذاب الاخرة اكبر»
- كفّار و تكذيب كنندگان سختى قيامت را نمى دانند كه چنين عمل مى كنند. «لَوْ كانوا يعلمون»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زمر
آیه 24 تا 26
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
أَفَمَن يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَقِيلَ لِلظَّالِمِينَ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ (24)
كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمْ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (25)
فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (26)
ترجمه :
پس آيا كسى كه (با ايمان و عمل صالح) روى خود را از عذاب بد روز قيامت دور مى سازد (مثل كسى است كه از قهر الهى در قيامت غافل است)؟ و (در آن روز) به ستمگران گفته مى شود: «بچشيد آن چه را كسب كرده ايد.»
كسانى كه پيش از اين كفّار بودند (نيز پيامبران را) تكذيب كردند پس از طريقى كه توجّه نداشتند عذاب به سراغشان آمد.
پس خداوند خوارى و رسوايى در زندگى دنيا را به آنان چشانيد و قطعاً عذاب آخرت بزرگ تر است اگر معرفت داشتند.
نکته ها:
كلمه «وجه» در «بوجهه» به معناى صورت است ولى شايد در اين آيه به معناى طريقه و راه باشد، نظير آيه «و لكلٍ ّ وِجهةٌ هو مولّيها»(22) كه به معناى صورت نيست. يعنى هر كس با وجهه و امكانات و قدرتى كه دارد راه خود را از بدى ها جدا كرده و از خود رفع خطر كند.
22) بقره، 148.
پیامها :
- نتيجه تقواى الهى در اين جهان، دور ماندن از قهر الهى در قيامت است. «يتّقى بوجهه»
- يكى از شكنجه هاى مجرمان، شنيدن سخنان تحقيرآميز است. «قيل للظالمين»
- آن چه انسان را در قيامت گرفتار مى كند گناهانى است كه آگاهانه انجام داده است. «تكسِبون»
- تاريخ پر عبرت كفّار و طاغوت هاى گذشته، درس عبرتى براى آيندگان است. «مِن قبلهم»
- دست خداوند در كيفر مجرمان باز است و مى تواند از راه هاى پيش بينى نشده آنان را عذاب كند. «من حيث لا يشعرون»
- همه كيفرها به قيامت موكول نمى شود. «الخزى فى الحياة الدنيا»
- عذاب قيامت، سخت تر و مداوم تر است. «لعذاب الاخرة اكبر»
- كفّار و تكذيب كنندگان سختى قيامت را نمى دانند كه چنين عمل مى كنند. «لَوْ كانوا يعلمون»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۴۶۸
۲۷ بهمن ۱۴۰۰
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.