🐴 ویـژگـی هـای «#ذوالـجـنـاح» یا اسـب مـخـصـوص و باوفـای سیدالشهداء امام حـسـیـن (ع) که در مـقـاتـل از آن به نـیـکـی یـاد شـده اسـت
#اسب حیوانی است که امتیازات زیادی نسبت به سایر حیوانات دارد و از استعداد و هوش بالائی در جهت ترقی و کمال برخوردار است و اساساً ماهیت او از حیوانات دیگر کاملا متفاوت است.
بویژه اسب حضـرت امام حسین (علیه السلام) که در سایـه تأثیـر ولایت و مهربانـی امام حسین (علیه السلام) از فـهم بیشتری برخوردار بود.
🍀 ✨ 🍃 🍀 ✨ 🍃
همان گونه که می دانیم انس و الفت یکی از غرایزی است که در نهاد حیوانات وجود داشته و شکل
تکامل یافته آن نیز در سرشت آدمی نهاده شده است . این غریزه آن وقت نمود بیشتری پیدا می کند که حیوانی مورد لطف و مهربانی انسانی قرار گیرد
پیامبـر اعظم (ص) می فرماید:
اسب سرفراز باعث خیر و نیکی است.
امام موسی کاظم(ع)
می فرماید:
اسب نیکو باعث سعادت و مروت آدمی است.
نسل اسب امام حسین(ع) برمی گردد به اسب امام علی(ع) و نسل اسب امام علی(ع) بر می گردد به نسل حضرت محمد(ص) که یک اسب بسیار تندرو با بدنی نرم و گردنی دراز و یال زیبا و لطیف بود و بهترین اسبان عربی بود .
و در زمان پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) همسرش خانم خدیجه که زنی ثروتمند بود بهترین اسب عرب را برای پیامبر(ص) خرید و اسب امام حسین(ع) از نوه های اسب پیامبر اسلام(ص) است.
رنگ بدن اسب امام حسین(ع) را گویند که سفید بود. امام حسین(ع) از بهترین و حلال ترین گیاهان و سبزیجات به اسبش غذا می داد. به اسبش نامهربانی نمی کرد بار زیاد بر او نمی گذاشت.
در مسافرت ها اول به اسبش آب می داد بعد خودش آب می خورد نام اسب حضرت امام حسین(ع) ذوالجناح بود (یعنی دارای دوبال بهشتی) که سریع ترین و قوی ترین اسب روزگار خودش بود
در تاریخ آمده: یاران یزید خیلی سعی و تلاش کردند که صاحب اسب امام حسین(ع) بشوند، اما اسب فقط به امام حسین(ع) و اهل بیت محترم(ع) سواری می داد. و به هیچ کس دیگری سواری نمی داد و چموش می شد. اسب فقط به اهل بیت(ع) عشق داشت.
#ذوالجناح، نام #اسب_امام_حسین (ع) است که در روز عاشورا وفاداری و هوشمندی خاصی از خود نشان داد. او با آغشته کردن پیشانی خود به خون بدن حضرت، خبر شهادت امام را به خیمه‌ها رساند.
ذوالجناح بسیار چابک بود و در میدان نبرد سرعت عمل از خود نشان می‌داد و به واسطۀ شباهتش در تیزی با پرندگان به این نام خوانده می‌شد.
در کتاب های تاریخی آمده که امام حسین(ع) هر راهی را یکبار می رفت فورا آنرا یاد می گرفت .
اسبی بود که شهامت داشت و از سگ و گرگ و شیر و پلنگ نمی ترسید و امام حسین(ع) او را از بچگی بزرگ کرده بود خیلی با امام انس و الفت داشت و در زیبائی و راهواری بی نظیر بود.
💠 #وفاداری_ذوالجناح
« پس از اینکه امام حسین (ع) خود را به نهر فرات رساند درحالیکه چهار هزار جنگجو نگهبانی می‌دادند. آنان را کنار زدند وقتی ذوالجناح به فرات رسید با ولع و اشتیاق زیاد سر خود را به آب نزدیک برد که آب بنوشد،
امام فرمود تو تشنه‌ای و من تشنه به خدا سوگند لب به آب نخواهم زد تا اینکه تو سیراب شوی، هنگامی که اسب سخنان امام (ع) را شنید سر خود را بالا گرفت و آب ننوشید گویا سخنان امام (ع) را فهمید سپس امام (ع) امر کردند بنوش و من نیز خواهم نوشید... »
📚 ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۵۸
نویسندگان مقاتل و راویان در وفاداری، هوشمندی و صمیمت ذوالجناح روایات بسیار ذکر کرده‌اند و در آثار خود با عظمت از آن نام برده‌اند
به ویژه هنگامی که امام (ع) بر اثر عطش و جراحات و خون‌ریزی بی‌حال شده بودند، او با مهارت و چابکی و زیرکی خاص امام را از میدان نبرد خارج نمود که به خیمه‌گاه برساند ولی امام (ع) پیش از رسیدن به خیمه‌گاه در اثر اصابت نیزه به پهلوی مبارکش از اسب به زمین افتاد.
) ، مهر و علاقه اسب به امام حسین (علیه السلام ) تا این حد بود که وقتی فهمید صاحبش در آخرین لحظات ، دیگر طاقت نشستن بر او را ندارد، به گونه ای روی زمین نشست که صاحبش راحت بر زمین قرار گیرد.
طبق نقل برخی از مورخین او با لگد زدن بر لشکریان یزید آنان را از نزدیک شدن به امام (علیه السلام ) منع می کرد و تعدادی زیادی از آنان را نیز به هلاکت رساند،
📙 (مناقب ابن شهر آشوب , ج ۴, ص ۵۸).
ابن سعد فریاد زد آن اسب را بگیرید به خدا سوگند از گرانبهاترین اسب‌های پیامبر (ص) است.
هنگامی که سپاه عمر بن سعد خواستند اسب را بگیرند ذوالجناح به آنان حمله کرد و با لگد آنان را به هلاکت رساند.
ابن شهر آشوب آمار کشتگان توسط ذوالجناح را ۴۰ جنگ
🐴 ویـژگـی هـای «#ذوالـجـنـاح» یا اسـب مـخـصـوص و باوفـای سیدالشهداء امام حـسـیـن (ع) که در مـقـاتـل از آن به نـیـکـی یـاد شـده اسـت
#اسب حیوانی است که امتیازات زیادی نسبت به سایر حیوانات دارد و از استعداد و هوش بالائی در جهت ترقی و کمال برخوردار است و اساساً ماهیت او از حیوانات دیگر کاملا متفاوت است.
بویژه اسب حضـرت امام حسین (علیه السلام) که در سایـه تأثیـر ولایت و مهربانـی امام حسین (علیه السلام) از فـهم بیشتری برخوردار بود.
🍀 ✨ 🍃 🍀 ✨ 🍃
همان گونه که می دانیم انس و الفت یکی از غرایزی است که در نهاد حیوانات وجود داشته و شکل
تکامل یافته آن نیز در سرشت آدمی نهاده شده است . این غریزه آن وقت نمود بیشتری پیدا می کند که حیوانی مورد لطف و مهربانی انسانی قرار گیرد
پیامبـر اعظم (ص) می فرماید:
اسب سرفراز باعث خیر و نیکی است.
امام موسی کاظم(ع)
می فرماید:
اسب نیکو باعث سعادت و مروت آدمی است.
نسل اسب امام حسین(ع) برمی گردد به اسب امام علی(ع) و نسل اسب امام علی(ع) بر می گردد به نسل حضرت محمد(ص) که یک اسب بسیار تندرو با بدنی نرم و گردنی دراز و یال زیبا و لطیف بود و بهترین اسبان عربی بود .
و در زمان پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) همسرش خانم خدیجه که زنی ثروتمند بود بهترین اسب عرب را برای پیامبر(ص) خرید و اسب امام حسین(ع) از نوه های اسب پیامبر اسلام(ص) است.
رنگ بدن اسب امام حسین(ع) را گویند که سفید بود. امام حسین(ع) از بهترین و حلال ترین گیاهان و سبزیجات به اسبش غذا می داد. به اسبش نامهربانی نمی کرد بار زیاد بر او نمی گذاشت.
در مسافرت ها اول به اسبش آب می داد بعد خودش آب می خورد نام اسب حضرت امام حسین(ع) ذوالجناح بود (یعنی دارای دوبال بهشتی) که سریع ترین و قوی ترین اسب روزگار خودش بود
در تاریخ آمده: یاران یزید خیلی سعی و تلاش کردند که صاحب اسب امام حسین(ع) بشوند، اما اسب فقط به امام حسین(ع) و اهل بیت محترم(ع) سواری می داد. و به هیچ کس دیگری سواری نمی داد و چموش می شد. اسب فقط به اهل بیت(ع) عشق داشت.
#ذوالجناح، نام #اسب_امام_حسین (ع) است که در روز عاشورا وفاداری و هوشمندی خاصی از خود نشان داد. او با آغشته کردن پیشانی خود به خون بدن حضرت، خبر شهادت امام را به خیمه‌ها رساند.
ذوالجناح بسیار چابک بود و در میدان نبرد سرعت عمل از خود نشان می‌داد و به واسطۀ شباهتش در تیزی با پرندگان به این نام خوانده می‌شد.
در کتاب های تاریخی آمده که امام حسین(ع) هر راهی را یکبار می رفت فورا آنرا یاد می گرفت .
اسبی بود که شهامت داشت و از سگ و گرگ و شیر و پلنگ نمی ترسید و امام حسین(ع) او را از بچگی بزرگ کرده بود خیلی با امام انس و الفت داشت و در زیبائی و راهواری بی نظیر بود.
💠 #وفاداری_ذوالجناح
« پس از اینکه امام حسین (ع) خود را به نهر فرات رساند درحالیکه چهار هزار جنگجو نگهبانی می‌دادند. آنان را کنار زدند وقتی ذوالجناح به فرات رسید با ولع و اشتیاق زیاد سر خود را به آب نزدیک برد که آب بنوشد،
امام فرمود تو تشنه‌ای و من تشنه به خدا سوگند لب به آب نخواهم زد تا اینکه تو سیراب شوی، هنگامی که اسب سخنان امام (ع) را شنید سر خود را بالا گرفت و آب ننوشید گویا سخنان امام (ع) را فهمید سپس امام (ع) امر کردند بنوش و من نیز خواهم نوشید... »
📚 ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۵۸
نویسندگان مقاتل و راویان در وفاداری، هوشمندی و صمیمت ذوالجناح روایات بسیار ذکر کرده‌اند و در آثار خود با عظمت از آن نام برده‌اند
به ویژه هنگامی که امام (ع) بر اثر عطش و جراحات و خون‌ریزی بی‌حال شده بودند، او با مهارت و چابکی و زیرکی خاص امام را از میدان نبرد خارج نمود که به خیمه‌گاه برساند ولی امام (ع) پیش از رسیدن به خیمه‌گاه در اثر اصابت نیزه به پهلوی مبارکش از اسب به زمین افتاد.
) ، مهر و علاقه اسب به امام حسین (علیه السلام ) تا این حد بود که وقتی فهمید صاحبش در آخرین لحظات ، دیگر طاقت نشستن بر او را ندارد، به گونه ای روی زمین نشست که صاحبش راحت بر زمین قرار گیرد.
طبق نقل برخی از مورخین او با لگد زدن بر لشکریان یزید آنان را از نزدیک شدن به امام (علیه السلام ) منع می کرد و تعدادی زیادی از آنان را نیز به هلاکت رساند،
📙 (مناقب ابن شهر آشوب , ج ۴, ص ۵۸).
ابن سعد فریاد زد آن اسب را بگیرید به خدا سوگند از گرانبهاترین اسب‌های پیامبر (ص) است.
هنگامی که سپاه عمر بن سعد خواستند اسب را بگیرند ذوالجناح به آنان حمله کرد و با لگد آنان را به هلاکت رساند.
ابن شهر آشوب آمار کشتگان توسط ذوالجناح را ۴۰ جنگ
۲۲.۶k
۰۶ آبان ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.