آغوشت..

آغوشت..
آتشگاهِ نفس های من است؛
وطنی که
در میانِ هر دم و بازدم،
ناقوسِ قلبم را،
به صدا در می آورد ..
و وردِ ضربانم را،
در معبدی به قدمتِ لبهایت؛
سرخ تر به بوسه ها پیوند می زند ...