بعدترها

بعدترها
هرگاه زنی درآغوشت بکشد،
درگودی کمرت
دستهایی را خواهد یافت،
که من جاگذاشته ام...
بارها و بارها هم با وسواس زنانه ،
پیراهنت رابشوید واتو کند ،
بازهم عطر من
در تارو پودش خانه کرده ست!
لبهات را که ببوسد،
مزه ی گیلاس های درخت
حیاط مارا خواهد چشید،
که ازلبهای من جا مانده...
مرا از تاریخ بشریت
هم حذف کنی،
از خاطر لحظات توپاک نمی شوم!
باورکن...!