برتر از هزار و یک شب...🖤

آنکه گم شده است بین هزار و یک شب ، شب قدر نیست ، آن تـویی .

که اگر خود را پیدا کنی و قدرش را بدانی و روح را روان کنی و جان را جلا بدهی و قلب را قوّت ببخشی و دل را دوا ، هر شب ، شب قدر است و هر روز، روز قدر است و هر دم ، دم قدر .

آن تقویم که ندیده اش می گیری ، عمر تـوست و آن ماه که به میهمانی خدا نمی روی ، همه دوازده ماه است که سفره خدا همیشه پهن است و ضیافتش مدام و رزقش دائم .

تو اما مهمان نمی شوی ، چون صاحبخانه را نمی شناسی و خانه را گم کـرده ای و شب را نمی دانی و روز را هم .

بگرد و پیدا کن هم خودت را و هم خانه را و هم صاحبخانه را ...

که اگر خـانه را یافتی و صاحبخانه را هم ؛ همه شب ها ، شب قدر می شود و همه روزها ، روز قدر .

قدر خویش را بدان پیش از آنکه دفتر قدر و تقدیر بسته شود .