تقدیر بود... پای کسی در میان نبود

تقدیر بود... پای کسی در میان نبود
آن روزها که صحبتی از این و آن نبود

می‌شد زمانه‌وار بخواهم تو را ولی
وصلی چنین که لایق عشقی چنان نبود

یک روز رنجِ بی پر و بالی مرا شکست
یک روز بال بود، ولی آسمان نبود

وقتی که دوست، آینه‌ام را شکست و رفت
هیچ انتظار دیگری از دشمنان نبود

از خنده‌ی ترحّم مردم که بگذریم
با من کسی به غیر غمت مهربان نبود...