هر چیزی در زمان خودش رخ می دهد(اتفاق می افتد)

برای هر چیز زمانی هست

1برای هر چیزی که در زیر آسمان انجام می‌گیرد، زمان معینی وجود دارد:
2زمانی برای تولد، زمانی برای مرگ.
زمانی برای کاشتن، زمانی برای برداشتن.
3زمانی برای کشتن، زمانی برای شفا دادن.
زمانی برای خراب کردن، زمانی برای ساختن.
4زمانی برای گریه، زمانی برای خنده.
زمانی برای ماتم، زمانی برای رقص.
5زمانی برای دور ریختن سنگها، زمانی برای جمع کردن سنگها.
زمانی برای در آغوش گرفتن، زمانی برای اجتناب از در آغوش گرفتن.
6زمانی برای به دست آوردن، زمانی برای از دست دادن.
زمانی برای نگه داشتن، زمانی برای دور انداختن.
7زمانی برای پاره کردن، زمانی برای دوختن.
زمانی برای سکوت، زمانی برای گفتن.
8زمانی برای محبت، زمانی برای نفرت.
زمانی برای جنگ، زمانی برای صلح.
9آدمی از زحمتی که می‌کشد چه نفعی می‌برد؟ 10من درباره کارهایی که خداوند بر دوش انسان نهاده تا انجام دهد، اندیشیدم 11و دیدم که خداوند برای هر کاری زمان مناسبی مقرر کرده است. همچنین، او در دل انسان اشتیاق به درک ابدیت را نهاده است، اما انسان قادر نیست کار خدا را از ابتدا تا انتها درک کند. 12پس به این نتیجه رسیدم که برای انسان چیزی بهتر از این نیست که شاد باشد و تا آنجا که می‌تواند خوش بگذراند، 13بخورد و بنوشد و از دسترنج خود لذت ببرد. اینها بخشش‌های خداوند هستند.
14من این را دریافته‌ام که هر آنچه خداوند انجام می‌دهد تغییرناپذیر است؛ نمی‌توان چیزی بر آن افزود یا از آن کم کرد. مقصود خداوند این است که ترس او در دل انسان باشد.
15آنچه که هست از قبل بوده و آنچه که باید بشود از قبل شده است. خدا گذشته را تکرار می‌کند.
16علاوه بر این، دیدم که در زیر آسمان عدالت و انصاف جای خود را به ظلم و بی‌انصافی داده است.
17به خود گفتم: «خداوند هر کاری را که انسان می‌کند، چه نیک و چه بد، در وقتش داوری خواهد نمود.»
18سپس فکر کردم: «خداوند انسانها را می‌آزماید تا به آنها نشان دهد که بهتر از حیوان نیستند. 19زیرا عاقبت انسان و حیوان یکی است، هر دو جان می‌دهند و می‌میرند؛ پس انسان هیچ برتری بر حیوان ندارد. همه چیز بیهودگی است! 20همه به یک جا می‌روند، از خاک به وجود آمده‌اند و به خاک باز می‌گردند. 21چطور می‌توان فهمید که روح انسان به بالا پرواز می‌کند و روح حیوان به قعر زمین فرو می‌رود؟»
22پس دریافتم که برای انسان چیزی بهتر از این نیست که از دسترنج خود لذت ببرد، زیرا سهم او از زندگی همین است، چون وقتی بمیرد دیگر چه کسی می‌تواند او را بازگرداند تا آنچه را که پس از او اتفاق می‌افتد ببیند.

https://www.bible.com/fa/bible/1619/ECC.3.PCB