فیک جونگ کوک«زندگی پیچیده ی من» p38

*از زبان هیون*
نشسته بودیم که پسر داییم چانگبینم اومد.. نشستیم و صحبتارو کردیم.. هنوز سر وارث بحثه اما من و کوک هی میگفتیم تقسیمش کنین!! برگشتیم خونه و من و کوک و هام رفتیم پایین پیش پسرا
هیون: کمک نمیخواین؟!
کوک: سلام علیکم!!
جیمین: ااا اومدین!!؟
کوک: بله اومدیم... یه سلامیم بکنین!!
جین: خب حالا بیاین کمکمون کنین!!
هان: چشمممم
*از زبان بورام*
پسرا رفتن پایین و ماهم باهم نشستیم تو اتاق هه سو و تخمه هم آوردیم شروع کردیم به بگو بخند.. وسطای حرفامون مامانم هم اومد و به جمعمون پیوست
**فردای آن روز**
لباس پوشیدم اول صبحی و رفتم بیرون که پیاده روی کنم.. داشتم از روی عابر پیاده رد میشدم که یهو صدای بوق ماشینو شنیدم و بعدشم سیاهی مطلق....
*از زبان هه سو*
داشتیم صبحانه میخوردیم که یهو گوشیم زنگ خورد
برداشتم که یهو از پشت گوشی شنیدم که گفتن هایون اونی تصادف کرده
دستپاچه شدم و با دستپاچگی رفتم
هه سو: مامان... هق..مامان
سان یونگ: هه سو.. چیشده؟!
هه سو: اونی..هق..اونی.. تصادف کرده.. هق!!
جونگ کوک با شدت پا شد و گفت: چیی؟!
هه سو: اره.. هق.. از بیمارستان زنگ زدن!!
و با سرعت همه پاشدیم و رفتیم بیمارستان