ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﻤﺎﻧﯽ

ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﻤﺎﻧﯽ
ﭼﻬﺎﺭ ﻓﺼﻞِ ﻣﻦ ﺑﻬﺎﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﻭ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ
ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﺑﺮﻑِ ﺳﭙﯿﺪِ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻫﺎﯼِ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ …
ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﻤﺎﻧﯽ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎ ﺑﻮﺳﻪ ﮔﺎﻩِ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ
ﻭ
ﭼﮑﺎﻭﮎ ﻫﺎ ﺭﻗﺼﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﻣﺎﻥ ﻫﻠﻬﻠﻪ ﻭ ﭘﺎﯾﮑﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ
ﺍﻧﺪﺍﺯﻥ …
ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﻤﺎﻧﯽ …