چه خوب که توهم تاب نیاوردی،..

چه خوب که توهم تاب نیاوردی،..
مثل من که در کوره گداخته تحمل آب می شدم،..یادم کردی،..
من مثل نسیمی به فرمان چشمهایت آواره شهر و دیار احساس شدم،..
شوق قلبم را چگونه تفسیر کنم؟..
این باور عظیمی راکه اندک اندک مرا در کام خود فرو می کشد چطور برایت شرح دهم؟..
در این روزگار سیاه که باران دعاهامان رنگ تیره دلها را نمی شوید،..
تو نوری آفریده ای عشقی بنا نهاده ای،.. تو...
مرا دوست بدار تا در جویبار نگاهت معنای دقیق زندگی را بفهمم،..
به من بیاندیش تا در آرامش باتو بودن هستی بگیرم،..
مرا بخواه،..
مرا بفهم تا دشت محبت روزگارم را رنگ آبی بزنم. ...