از یک جایی به بعد

از یک جایی به بعد
باید تصمیم بگیری شب را در خانه بمانی و سَرَت را با فیلم و سریال گرم کنی
این خیابان ها اصلا رعایت حالِ آدم را نمیکنند!
این بستنی فروشی ها
این سینماها
این کافه های شلوغ و میزهای دو نفره.
خیلی بی شعور و بی ملاحظه اند!

از یک جایی به بعد شب و خیابان حکمِ ماشین زمان را دارند که بی اختیار سوارش میشوی و برمیگردی به دورانِ بوسه هایِ بی مقدمه و بغل کردن هایِ از ته دل در تاریکیِ کوچه و پیاده رو!

همان که گفتم
سعی کن شب را در خانه بمانی و با فیلم و سریال و پلی استیشن سرت را گرم کنی!
خودت را دستِ این ماشین زمان نده...
باور کن آن چنان گم میشوی...
که تا مدت ها نمیتوانی خودت را پیدا کنی!