تفسیر سوره انعام، آیه 119
لطفا ورق بزنید
أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُمْ مَا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا لَيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ(119)
چرا از آنچه نام خدا بر آن ذکر شده نمیخورید (و بر خود حرام میکنید)؟ در صورتی که آنچه خدا بر شما حرام کرده به تفصیل بیان نموده جز آنچه به آن ناگزیر میشوید که باز حلال است. و بسیاری از مردم به هوای نفس خود از روی جهل (دیگران را) به گمراهی کشند. همانا خدا به تجاوز کنندگان (از حدود) داناتر است.
معانی کلمات آیه
فصل: تفصيل: متمايز كردن، تفصيل كلام روشن كردن و بيان كردن آن است. فصل در اصل به معنى بريدن و جدا كردن است كه با روشن كردن مى سازد.
اضطررتم: اضطرار: احتياج و مجبور شدن. «اضطررتم»: مجبور شديد.
اهواء: هوى: خواهش نفس. جمع آن اهواء است. هوى در اصل به معنى سقوط و پائين آمدن است. هواى نفس سبب سقوط آدمى است.
معتدين: عدو و اعتداء: تجاوز. «معتدين»: متجاوزان.
تفسیر نور
نکته ها
گروهى با شبههافكنى و مقايسهى ميان حيوان ذبح شده و مرده، مردم را به انحراف كشيده و مىگفتند: چرا حيوانى را كه ما مىكشيم حلال است و آنچه را خدا مىكشد، حرام؟
كه اين آيه ضمن هوشيار كردن مردم، پاسخ آنان را نيز مىدهد.
پیام ها
1- هر كس بدون دليل حلالهاى الهى را بر خود حرام كند بايد توبيخ شود. «وَ ما لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا ...»
(گويا بعضى از مسلمانان تحت تأثير سنّتهاى جاهلى قرار مىگرفتند و حلالهايى را بر خود حرام مىكردند.)
2- خوردن گوشت حيوان هم اگر رنگ الهى داشته باشد حلال، و گرنه حرام است. «ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ»
3- همهى محرّمات الهى، در مكتب آسمانى اسلام بيان شده است. «وَ قَدْ فَصَّلَ لَكُمْ ما حَرَّمَ عَلَيْكُمْ» «1»
4- اصل و قانون كلّى در خوردنىها، حلال بودن است و هر چه حرام باشد، خداوند بيان مىكند. «فَصَّلَ لَكُمْ ما حَرَّمَ»
5- احكام اسلام، بنبست ندارد. «إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ»
6- اضطرار، تكليف را ساقط مىكند. «إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ»
7- تكليفهاى الهى، متناسب با شرايط زمان، مكان و توان انسان است. «إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ»
8- استفاده از خوردنىهاى حرام، در موارد اضطرارى جايز است. «إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ»
9- تعيين حلال و حرام، بر پايهى دستورات الهى است. «حَرَّمَ عَلَيْكُمْ»
10- جهل و هواپرستى، از عوامل انحراف است. «لَيُضِلُّونَ بِأَهْوائِهِمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ»
11- گمراه ساختن مردم، تجاوز به حقوق جامعه است. «أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ»
«1». اين بيان تفصيلى، اشاره به آيه 115 سورهى نحل است. تفسير الميزان.
.
.
#تفسیر_نور
#آیات_کریمه
#سوره_انعام
آیات کریمه
أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُمْ مَا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا لَيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ(119)
چرا از آنچه نام خدا بر آن ذکر شده نمیخورید (و بر خود حرام میکنید)؟ در صورتی که آنچه خدا بر شما حرام کرده به تفصیل بیان نموده جز آنچه به آن ناگزیر میشوید که باز حلال است. و بسیاری از مردم به هوای نفس خود از روی جهل (دیگران را) به گمراهی کشند. همانا خدا به تجاوز کنندگان (از حدود) داناتر است.
معانی کلمات آیه
فصل: تفصيل: متمايز كردن، تفصيل كلام روشن كردن و بيان كردن آن است. فصل در اصل به معنى بريدن و جدا كردن است كه با روشن كردن مى سازد.
اضطررتم: اضطرار: احتياج و مجبور شدن. «اضطررتم»: مجبور شديد.
اهواء: هوى: خواهش نفس. جمع آن اهواء است. هوى در اصل به معنى سقوط و پائين آمدن است. هواى نفس سبب سقوط آدمى است.
معتدين: عدو و اعتداء: تجاوز. «معتدين»: متجاوزان.
تفسیر نور
نکته ها
گروهى با شبههافكنى و مقايسهى ميان حيوان ذبح شده و مرده، مردم را به انحراف كشيده و مىگفتند: چرا حيوانى را كه ما مىكشيم حلال است و آنچه را خدا مىكشد، حرام؟
كه اين آيه ضمن هوشيار كردن مردم، پاسخ آنان را نيز مىدهد.
پیام ها
1- هر كس بدون دليل حلالهاى الهى را بر خود حرام كند بايد توبيخ شود. «وَ ما لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا ...»
(گويا بعضى از مسلمانان تحت تأثير سنّتهاى جاهلى قرار مىگرفتند و حلالهايى را بر خود حرام مىكردند.)
2- خوردن گوشت حيوان هم اگر رنگ الهى داشته باشد حلال، و گرنه حرام است. «ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ»
3- همهى محرّمات الهى، در مكتب آسمانى اسلام بيان شده است. «وَ قَدْ فَصَّلَ لَكُمْ ما حَرَّمَ عَلَيْكُمْ» «1»
4- اصل و قانون كلّى در خوردنىها، حلال بودن است و هر چه حرام باشد، خداوند بيان مىكند. «فَصَّلَ لَكُمْ ما حَرَّمَ»
5- احكام اسلام، بنبست ندارد. «إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ»
6- اضطرار، تكليف را ساقط مىكند. «إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ»
7- تكليفهاى الهى، متناسب با شرايط زمان، مكان و توان انسان است. «إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ»
8- استفاده از خوردنىهاى حرام، در موارد اضطرارى جايز است. «إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ»
9- تعيين حلال و حرام، بر پايهى دستورات الهى است. «حَرَّمَ عَلَيْكُمْ»
10- جهل و هواپرستى، از عوامل انحراف است. «لَيُضِلُّونَ بِأَهْوائِهِمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ»
11- گمراه ساختن مردم، تجاوز به حقوق جامعه است. «أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ»
«1». اين بيان تفصيلى، اشاره به آيه 115 سورهى نحل است. تفسير الميزان.
.
.
#تفسیر_نور
#آیات_کریمه
#سوره_انعام
آیات کریمه
۱.۱k
۱۵ آذر ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.