باید از فاصله ها بین دو دل پُل بزنم

باید از فاصله‌ها بین دو دل پُل بزنم
پلی از همدلی و عشق و تعامُل بزنم

تک و تنها بروم تا وسط جنگل سبز
کلبه‌ای رو به خدا با پَرِ سنبُل بزنم

روی چشمان در و روی تن پنجره‌ها
پرده‌ی ململی از جنس تساهُل بزنم

هر زمان باد صبا بگذرد از پنجره‌ها
بوسه‌ای روی تن ناز گِلایول بزنم

آنقَدر شعر پر از واژه بچینم که مگر
روی هر بیت غزل چادری از گل بزنم

من که در بحر رمَل تارِ تبحر زده‌ام
ساز گیراتری از نغمه‌ی بلبل بزنم

شب یلدا بنشینم به هوای رخ یار
همچنان با غزل خواجه تفأل بزنم

عکس بانو عسلم را بسپارم به نگاه
روی چشم و لب او ثانیه‌ها زُل بزنم

#ستایش_قلب_سربی