معرفی سفیر امام محمد باقر علیه السلام :
معرفی سفیر امام محمد باقر علیه السلام :
پیشگفتار
در ابتدا با تحلیلی کوچک اهمیت منطقه اردهال را به دلیل وجود امامزاده در این منطقه، مورد بررسی قرار می دهیم.
کشورمان ایران به دلیل وجود مردم ولائی و دوستداران اهلبیت از زمان صدر اسلام جایگاه امامزادگان زیادی بوده است که یا به این مرز و بوم هجرت کرده و یا از دست حاکمان جور به این سرزمین پناه آورده اند.
ارقام نشانگر این است که حدود 8000 امامزاده در اقصی نقاط ایران مدفونند که از بین این تعداد چهار تن به عنوان امامزادگان معلوم النسب و لازم التعظیم مورد توجه بیشتری قرار دارند که در ذیل به آن اشاره خواهد شد.
1- حضرت علی بن امام محمد باقر (ع) فرزند بلافصل امام باقر (ع) و برادر امام جعفر صادق (ع) مدفون در مشهد اردهال
2- حضرت معصومه (س) دخت امام موسی کاظم (ع) و خواهر امام رضا (ع) مدفون در شهر مقدس قم
3- حضرت احمد بن موسی (ع) معروف به شاه چراغ مدفون در شیراز
4- حضرت عبدالعظیم حسنی که چند نسل ایشان به امام حسن مجتبی (ع) منتسب است.
شرح زندگانی این چهار امامزاده هر کدام در جای خود بسیار غم انگیر و دلیلی بر غربت ایشان است اما وجود گنبد و بارگاه با شکوه هر یک نشان از عزت و سربلندی و جایگاه رفیع و پرقدرشان نزد مردم این سرزمین است. بارگاه وتربت حضرت معصومه (س)، حضرت احمد بن موسی(ع) و حضرت عبدالعظیم به دلیل این که درکنار شهرهای بزرگی چون قم، شیراز و تهران قرار گرفته اند بیشتر از بارگاه حضرت علی بن امام محمد باقر (ع) مورد توجه اند. وجود تحولات منطقه ای و تقیسمات سیاسی کشوری نیز از دلایل عمده بی رونقی این منطقه و کم توجهی به این آستان مبارک است.
اهالی کاشان، اردهان و فین (ایران مرکزی) بعد از این که به دین مبین اسلام ایمان آوردند و آن را به عنوان دین رسمی خود پذیرفتند، برای بهره گیری هر چه بیشتر از اسلام ناب محمدی نیاز به یک پیشوا و مقتدا را احساس نمودند. بدین لحاظ به دور هم جمع شدند و راهی برای آن اندیشدند.
با توجه به اینکه حکومت اسلامی بدست سلسله نامشروع بنی امیه و بنی عباس اداره می گردید و شیعیان در آن زمان مورد بی مهری فراوان قرار گرفته بودند و با درایتی که از مردم ایران به چشم می خورد آنها گفتند که پیشوا از بنی امیه و خلفای جور نخواهند پذیرفت زیرا آنها دستشان تا بازو به خون بهترین پاکان از اولاد پیغمبر یعنی حضرت سید الشهداء آغشته است، بدین لحاظ گروهی را به نزد امام زمان خود یعنی حضرت امام محمد باقر(ع) فرستادند و از ایشان رهبر و پیشوا طلب کردند. حضرت فرزند خود علی را که بعد از امام صادق(ع) از همه فرزندان ملاّتر، عالم تر و فاضل تر بود به همراه ایشان فرستاد تا از وجود او بهره ببرند.
ایشان به عنوان بنیانگذار مذهب تشیع و اولین کسی که درخت تشیع را در این سامان فرو نشاند به این منطقه آمدند و اساساً شیعی بودن مردم کاشان و معروف بودن کاشان به دارالمؤمنین بدلیل وجود همین امامزاده عظیم الشأن می باشد.
دعوت امامزاده به این منطقه، استقبال پرشور مردم از ایشان وهمراهی مردم در مدت سه سال امامت و رهبری ایشان حاکی از آن است که مردم ایران با شعور بالای خود مذهب تشیع را با دیدی باز قبول نموده اند. این یکی از مشخصه های بسیار بارز ریشه گرفتن تشیع درایران است.
اما متأسفانه خلفای جور نتوانستند وجود امامزاده و حمایت مردم از ایشان را تحمل کنند و سرانجام ایشان را به شهادت رساندند.
وقایع و اتفاقاتی که در زمان وجود ایشان در منطقه اردهال وفین و خاوه بوده بسیار جذاب و شنیدنی و درد آور است که در بخشهای بعدی کتاب به صورت مفصل به آن خواهیم پرداخت.
وجود امامزاده در این منطقه و به شهادت رسیدن ایشان توسط حکام وقت به دلیل وقوع جنگی خونین که با شهادت 10 ها نفر از یاران ایشان همراه بوده و وقایع بعد از شهادت موجب به وجود آمدن مراسمی مذهبی و آئینی به نام قالیشویان گشته که هر ساله در دومین جمعه مهرماه با حضور پرشور اهالی فین، خاوه و مشهد اردهال وهمراهی مردم اقصی نقاط ایران برگزار می گردد.
این مراسم که بعد از واقعه کربلا ومراسم عاشورا یکی از بزرگترین مراسم سنتی، مذهبی وتاریخی درایران می باشد، هر ساله در روز شهادت علی بن امام محمد باقر (ع) برگزار می گردد.
شناسنامه حضرت علی ابن امام محمد الباقر علیه السلام
نام: علی (ابوالحسن، طاهر)
پدر: محمد ابن علی ابن الحسین (ع)
مادر: ام ولد (نام های او زینب، لیلا، ام حکیمه)
فرزندان: احمد و فاطمه- (فاطمه یکی از همسران امام کاظم (ع)
سن: 32 سال
انتساب به اهل بیت: یکی از امام زادگان بلافصل
مسئولیت: نام خاص امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع)
سال اعزام: حدود 113 هجری قمری و اوایل قرن دوم
میزبان: اهالی کاشان، فین و خاوه ی اردهال
حاکم وقت: هاشم بن عبدالملک (حکومت 105- 125)
محل شهادت: دره ازناوه
زمان ش
پیشگفتار
در ابتدا با تحلیلی کوچک اهمیت منطقه اردهال را به دلیل وجود امامزاده در این منطقه، مورد بررسی قرار می دهیم.
کشورمان ایران به دلیل وجود مردم ولائی و دوستداران اهلبیت از زمان صدر اسلام جایگاه امامزادگان زیادی بوده است که یا به این مرز و بوم هجرت کرده و یا از دست حاکمان جور به این سرزمین پناه آورده اند.
ارقام نشانگر این است که حدود 8000 امامزاده در اقصی نقاط ایران مدفونند که از بین این تعداد چهار تن به عنوان امامزادگان معلوم النسب و لازم التعظیم مورد توجه بیشتری قرار دارند که در ذیل به آن اشاره خواهد شد.
1- حضرت علی بن امام محمد باقر (ع) فرزند بلافصل امام باقر (ع) و برادر امام جعفر صادق (ع) مدفون در مشهد اردهال
2- حضرت معصومه (س) دخت امام موسی کاظم (ع) و خواهر امام رضا (ع) مدفون در شهر مقدس قم
3- حضرت احمد بن موسی (ع) معروف به شاه چراغ مدفون در شیراز
4- حضرت عبدالعظیم حسنی که چند نسل ایشان به امام حسن مجتبی (ع) منتسب است.
شرح زندگانی این چهار امامزاده هر کدام در جای خود بسیار غم انگیر و دلیلی بر غربت ایشان است اما وجود گنبد و بارگاه با شکوه هر یک نشان از عزت و سربلندی و جایگاه رفیع و پرقدرشان نزد مردم این سرزمین است. بارگاه وتربت حضرت معصومه (س)، حضرت احمد بن موسی(ع) و حضرت عبدالعظیم به دلیل این که درکنار شهرهای بزرگی چون قم، شیراز و تهران قرار گرفته اند بیشتر از بارگاه حضرت علی بن امام محمد باقر (ع) مورد توجه اند. وجود تحولات منطقه ای و تقیسمات سیاسی کشوری نیز از دلایل عمده بی رونقی این منطقه و کم توجهی به این آستان مبارک است.
اهالی کاشان، اردهان و فین (ایران مرکزی) بعد از این که به دین مبین اسلام ایمان آوردند و آن را به عنوان دین رسمی خود پذیرفتند، برای بهره گیری هر چه بیشتر از اسلام ناب محمدی نیاز به یک پیشوا و مقتدا را احساس نمودند. بدین لحاظ به دور هم جمع شدند و راهی برای آن اندیشدند.
با توجه به اینکه حکومت اسلامی بدست سلسله نامشروع بنی امیه و بنی عباس اداره می گردید و شیعیان در آن زمان مورد بی مهری فراوان قرار گرفته بودند و با درایتی که از مردم ایران به چشم می خورد آنها گفتند که پیشوا از بنی امیه و خلفای جور نخواهند پذیرفت زیرا آنها دستشان تا بازو به خون بهترین پاکان از اولاد پیغمبر یعنی حضرت سید الشهداء آغشته است، بدین لحاظ گروهی را به نزد امام زمان خود یعنی حضرت امام محمد باقر(ع) فرستادند و از ایشان رهبر و پیشوا طلب کردند. حضرت فرزند خود علی را که بعد از امام صادق(ع) از همه فرزندان ملاّتر، عالم تر و فاضل تر بود به همراه ایشان فرستاد تا از وجود او بهره ببرند.
ایشان به عنوان بنیانگذار مذهب تشیع و اولین کسی که درخت تشیع را در این سامان فرو نشاند به این منطقه آمدند و اساساً شیعی بودن مردم کاشان و معروف بودن کاشان به دارالمؤمنین بدلیل وجود همین امامزاده عظیم الشأن می باشد.
دعوت امامزاده به این منطقه، استقبال پرشور مردم از ایشان وهمراهی مردم در مدت سه سال امامت و رهبری ایشان حاکی از آن است که مردم ایران با شعور بالای خود مذهب تشیع را با دیدی باز قبول نموده اند. این یکی از مشخصه های بسیار بارز ریشه گرفتن تشیع درایران است.
اما متأسفانه خلفای جور نتوانستند وجود امامزاده و حمایت مردم از ایشان را تحمل کنند و سرانجام ایشان را به شهادت رساندند.
وقایع و اتفاقاتی که در زمان وجود ایشان در منطقه اردهال وفین و خاوه بوده بسیار جذاب و شنیدنی و درد آور است که در بخشهای بعدی کتاب به صورت مفصل به آن خواهیم پرداخت.
وجود امامزاده در این منطقه و به شهادت رسیدن ایشان توسط حکام وقت به دلیل وقوع جنگی خونین که با شهادت 10 ها نفر از یاران ایشان همراه بوده و وقایع بعد از شهادت موجب به وجود آمدن مراسمی مذهبی و آئینی به نام قالیشویان گشته که هر ساله در دومین جمعه مهرماه با حضور پرشور اهالی فین، خاوه و مشهد اردهال وهمراهی مردم اقصی نقاط ایران برگزار می گردد.
این مراسم که بعد از واقعه کربلا ومراسم عاشورا یکی از بزرگترین مراسم سنتی، مذهبی وتاریخی درایران می باشد، هر ساله در روز شهادت علی بن امام محمد باقر (ع) برگزار می گردد.
شناسنامه حضرت علی ابن امام محمد الباقر علیه السلام
نام: علی (ابوالحسن، طاهر)
پدر: محمد ابن علی ابن الحسین (ع)
مادر: ام ولد (نام های او زینب، لیلا، ام حکیمه)
فرزندان: احمد و فاطمه- (فاطمه یکی از همسران امام کاظم (ع)
سن: 32 سال
انتساب به اهل بیت: یکی از امام زادگان بلافصل
مسئولیت: نام خاص امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع)
سال اعزام: حدود 113 هجری قمری و اوایل قرن دوم
میزبان: اهالی کاشان، فین و خاوه ی اردهال
حاکم وقت: هاشم بن عبدالملک (حکومت 105- 125)
محل شهادت: دره ازناوه
زمان ش
۴۱.۸k
۲۷ مهر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.