بیعت شکنان همپیمانان شیطان

بیعت شکنان، هم‌پیمانان شیطان



قَالَ أبُو جَعفرٍ الباقِرُ (عَلَیهِ السَّلامُ):

«لَمَّا أَمَرَ اللَّهُ نَبِیَّهُ (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه) أَنْ یَنْصِبَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیهِ) لِلنَّاسِ وَ هُوَ قَوْلُهُ تَعَالَی‏:
*«یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ‏ -فِی عَلِیٍ‏- وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ»*(۱)؛‏
أَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه) بِیَدِ عَلِیٍّ (صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیهِ) بِغَدِیرِ خُمٍّ وَ قَالَ: *«مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ»*.
حَثَتِ الْأَبَالِسَةُ التُّرَابَ عَلَی رُءُوسِهَا؛
فَقَالَ لَهُمْ إِبْلِیسُ الْأَکْبَرُ لَعَنَهُ اللَّهُ: مَا لَکُمْ؟!
قَالُوا: قَدْ عَقَدَ هَذَا الرَّجُلُ عُقْدَةً، لَا یَحُلُّهَا إِنْسِیٌّ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ. فَقَالَ لَهُمْ إِبْلِیسُ: کَلَّا! الَّذِینَ حَوْلَهُ قَدْ وَعَدُونِی فِیهِ عِدَةً وَ لَنْ یُخْلِفُونِی فِیهَا.
فَأَنْزَلَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ هَذِهِ الْآیَةَ:
*«وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقاً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ‏»*(۲)
یَعْنِی بِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیهِ) وَ عَلَی ذُرِّیَّتِهِ الطَّیِّبِینَ (عَلَیهِمُ السَّلَامُ).»(۳)



حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمود:
هنگامی خداوند به پیامبرش امر فرمود تا امیرمؤمنان علی علیه السلام را (به عنوان جانشین خود) برای مردم منصوب نماید، با همان فرمایش خداوند که می‌فرماید:
*«یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ‏ -فِی عَلِیٍ‏- وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ»*
«ای رسول! آنچه از جانب پروردگارت - در حق أمیر مؤمنان علی صلوات الله علیه - نازل شده است (به مردم) برسان، که اگر انجام ندهی رسالت خود را تمام و کمال انجام نداده‌ای».
در این هنگام؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در روز غدیر خم دست ید الهی أمیر مؤمنان علی علیه السلام را به دست گرفت و فرمود: «هر کس من مولای او هستم، أمیر مؤمنان علی علیه السلام مولای اوست.»
در این موقع، شیاطین (از این جریان ناراحت شده و) خاک بر سر خود ریختند.
ابلیس بزرگ - لعنه الله - رو به شیاطین کرد و گفت: شما را چه شده؟
گفتند: این شخص (رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم) با مردم پیمانی بست، که تا روز قیامت هیچ انسانی آن را نمی‌شکند.
ابلیس بزرگ گفت: هرگز (چنین نیست)! آنان که در اطراف او هستند در این مورد (پیمان شکنی) به من وعده‌هایی داده‌اند و هرگز خلاف وعده عمل نمی‌کنند.
در این هنگام بود که خدای متعال این آیه را فرستاد:
«وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقاً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ‏»؛
«به یقین ابلیس گمان خود را دربارهٔ آنها محقق یافت که همگی از او پیروی کردند، جز گروه اندکی از مؤمنان.» یعنی: (عدهٔ کمی) از کسانی که به امیرمؤمنان و ذریه و اولاد پاک او صلوات الله علیهم ایمان آورده‌اند (از ابلیس پیروی نکردند و بقیه از شیطان پیروی کرده و پیمان شکستند).


(۱) سورة المائدة : ٦٧ .
(٢) سورة السّباء : ٢٠ .
(٣) بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام (ط - بیروت)، ج ‏٣٧، باب (٥٢): أخبار الغدیر و ما صدر فی ذلک الیوم من النص الجلی علی إمامته (صلوات الله علیه) و تفسیر بعض الآیات النازلة فی تلک الواقعة، ص ١٦٩.
#غدیر