شرح دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان:
شرح دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان:
«اللّهمّ زَینّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ واحْمِلنی فیهِ علی العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَالخائِفین»?
ترجمه:
«خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش و پاکدامنی و بپوشانم در آن جامه قناعت و خودداری و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف و آسوده‌ام دار در آن از هر چیز که می‌ترسم به نگاهداری خودت ای نگه‌دار ترسناکان.»
«اللّهمّ زَینّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ»
ستر یعنی پوشاندن و مخفی کردن
یعنی اینکه عیوب و گناهان مردم را مخفی کنم. خوش به حال بنده‌ای که به عیب خودش می‌پردازد و به عیب دیگران کاری ندارد.
خود را عادت بدیم به اینکه خوبی‌های مردم را بیان کنید.
آن‌ها که به عیب دیگران کاری ندارد، بهترین زینت را دارند.
عفاف در اصطلاح به نیروی درونی تعدیل کننده شهوات و غرایز انسان اطلاق می‌شود
شهید مطهری «عفاف» را اینگونه تعریف می‌کند:
«عفاف و پاکدامنی یک حالت نفسانی است؛ یعنی رام بودن قوه شهوانی تحت حکومت عقل و ایمان، تحت تأثیر قوه شهوانی نبودن، شره نداشتن»
عفت در حقیقت کنترل شهوت است و شهوت در لغت یک مفهوم عام دارد که هرگونه خواهش نفس و میل و رغبت به لذات مادی را شامل می‌شود. اما شهوت یک مفهوم خاص هم دارد که همان شهوت جنسی است.
بنابراین عفت نیز دو مفهوم دارد
مفهوم عام که عبارت است از خویشتن‌داری در برابر هرگونه تمایل افراطی نفسانی
مفهوم خاص آن خودداری از تمایلات افراطی جنسی است.
غالباً در روایات وکتب اخلاق منظور از عفت، خویشتن‌داری در خوردن و امور جنسی است که برترین عبادات شمرده شده و به آن بسیار تأکید شده است.
امام باقر (ع) فرموده‌اند:
«مَا عُبِدَ اللَّهُ بِشَیْءٍ أَفْضَلَ مِنْ عِفَّه بَطْنٍ وَ فَرْجٍ»
خداوند به چیزی بهتر و برتر از عفت شکم و عفت عورت عبادت نشده است.
از پیامبر اکرم(ص) روایت داریم:
«دو چیز بیشتر از هر چیز دیگری امتم را وارد جهنم می‌کند، یکی شکم و دیگری فرج»
دلیل اینکه بر این جنبه از عفت بیشتر تأکید شده این است که شهوت جنسی قوی‌تر از دیگر شهوات است و انسان در این امور بیشتر در معرض خطر و سقوط قرار می‌گیرد و اعتدال در این امور دشوارتر است. ا
«عفت»، کشتن شهوت نیست؛ بلکه کنترل آن و اعتدال بخشیدن به آن است.
عفاف در سه شاخه اصلی قابل تقسیم‌بندی است:
1-عفاف در کردار (عفت رفتار)
2-عفاف در گفتار (عفت کلام)
۳-عفاف در اندیشه (عفت فکر)
«واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ»
قناعت عبارت است از حالتی نفسانی که در درون انسان قرار دارد و با چشم دیده نمی شود که در اثر آن به کمترین مقداری که می تواند با آن زندگی کند اکتفا می کند و از آن وضعیت راضی است.
بنابراین اگر کسی به کمترین مقدار اکتفا کرد اما راضی نبود در واقع قناعت ندارد.
کفاف از کلمه ی « کف » گرفته شده است که در لغت به معنای منع و جلوگیری کردن است .
اما منظور از کفافی که در مورد رزق و روزی مطرح می نماییم این است که انسان با رعایت کفاف، از مقدار مازاد بر نیاز زندگی جلوگیری می کند.
کفاف یعنی اینکه زندگی را بگذرانیم. اگر مال و ثروت زیاد داشته باشیم گرفتار می‌شویم و اگر دستمان پیش کسی دراز باشد ذلیل می‌شویم پس از خدا بخواهیم که به اندازه کفاف زندگی به ما بدهد.
قناعت هم به انسان عزت می‌دهد و کسی که قناعت دارد خدا او را عزیز می‌کند.
«واحْمِلنی فیهِ علی العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ»
به زبان ساده یعنی: خدایا من را عادل کن و کاری کن انصاف داشته باشم و خدایا از هرچه که من از آن می‌ترسم من را امان ده. اگر کسی ما را تهدید می‌کند به ما ایمنی بده که کسی نتواند به ما تعرض کند.
«بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الخائِفین»
آمین یارب العالمین?
«اللّهمّ زَینّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ واحْمِلنی فیهِ علی العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَالخائِفین»?
ترجمه:
«خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش و پاکدامنی و بپوشانم در آن جامه قناعت و خودداری و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف و آسوده‌ام دار در آن از هر چیز که می‌ترسم به نگاهداری خودت ای نگه‌دار ترسناکان.»
«اللّهمّ زَینّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ»
ستر یعنی پوشاندن و مخفی کردن
یعنی اینکه عیوب و گناهان مردم را مخفی کنم. خوش به حال بنده‌ای که به عیب خودش می‌پردازد و به عیب دیگران کاری ندارد.
خود را عادت بدیم به اینکه خوبی‌های مردم را بیان کنید.
آن‌ها که به عیب دیگران کاری ندارد، بهترین زینت را دارند.
عفاف در اصطلاح به نیروی درونی تعدیل کننده شهوات و غرایز انسان اطلاق می‌شود
شهید مطهری «عفاف» را اینگونه تعریف می‌کند:
«عفاف و پاکدامنی یک حالت نفسانی است؛ یعنی رام بودن قوه شهوانی تحت حکومت عقل و ایمان، تحت تأثیر قوه شهوانی نبودن، شره نداشتن»
عفت در حقیقت کنترل شهوت است و شهوت در لغت یک مفهوم عام دارد که هرگونه خواهش نفس و میل و رغبت به لذات مادی را شامل می‌شود. اما شهوت یک مفهوم خاص هم دارد که همان شهوت جنسی است.
بنابراین عفت نیز دو مفهوم دارد
مفهوم عام که عبارت است از خویشتن‌داری در برابر هرگونه تمایل افراطی نفسانی
مفهوم خاص آن خودداری از تمایلات افراطی جنسی است.
غالباً در روایات وکتب اخلاق منظور از عفت، خویشتن‌داری در خوردن و امور جنسی است که برترین عبادات شمرده شده و به آن بسیار تأکید شده است.
امام باقر (ع) فرموده‌اند:
«مَا عُبِدَ اللَّهُ بِشَیْءٍ أَفْضَلَ مِنْ عِفَّه بَطْنٍ وَ فَرْجٍ»
خداوند به چیزی بهتر و برتر از عفت شکم و عفت عورت عبادت نشده است.
از پیامبر اکرم(ص) روایت داریم:
«دو چیز بیشتر از هر چیز دیگری امتم را وارد جهنم می‌کند، یکی شکم و دیگری فرج»
دلیل اینکه بر این جنبه از عفت بیشتر تأکید شده این است که شهوت جنسی قوی‌تر از دیگر شهوات است و انسان در این امور بیشتر در معرض خطر و سقوط قرار می‌گیرد و اعتدال در این امور دشوارتر است. ا
«عفت»، کشتن شهوت نیست؛ بلکه کنترل آن و اعتدال بخشیدن به آن است.
عفاف در سه شاخه اصلی قابل تقسیم‌بندی است:
1-عفاف در کردار (عفت رفتار)
2-عفاف در گفتار (عفت کلام)
۳-عفاف در اندیشه (عفت فکر)
«واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ»
قناعت عبارت است از حالتی نفسانی که در درون انسان قرار دارد و با چشم دیده نمی شود که در اثر آن به کمترین مقداری که می تواند با آن زندگی کند اکتفا می کند و از آن وضعیت راضی است.
بنابراین اگر کسی به کمترین مقدار اکتفا کرد اما راضی نبود در واقع قناعت ندارد.
کفاف از کلمه ی « کف » گرفته شده است که در لغت به معنای منع و جلوگیری کردن است .
اما منظور از کفافی که در مورد رزق و روزی مطرح می نماییم این است که انسان با رعایت کفاف، از مقدار مازاد بر نیاز زندگی جلوگیری می کند.
کفاف یعنی اینکه زندگی را بگذرانیم. اگر مال و ثروت زیاد داشته باشیم گرفتار می‌شویم و اگر دستمان پیش کسی دراز باشد ذلیل می‌شویم پس از خدا بخواهیم که به اندازه کفاف زندگی به ما بدهد.
قناعت هم به انسان عزت می‌دهد و کسی که قناعت دارد خدا او را عزیز می‌کند.
«واحْمِلنی فیهِ علی العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ»
به زبان ساده یعنی: خدایا من را عادل کن و کاری کن انصاف داشته باشم و خدایا از هرچه که من از آن می‌ترسم من را امان ده. اگر کسی ما را تهدید می‌کند به ما ایمنی بده که کسی نتواند به ما تعرض کند.
«بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الخائِفین»
آمین یارب العالمین?
۲.۹k
۰۸ تیر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.