تلموداز آن هنگام كه خداوند در بوته خار شعله ور در آتش به

تلموداز آن هنگام كه خداوند در بوته خار شعله ور در آتش به حضرت موسي متجلي شد و توراي كتبي را به ملت يهود عطا كرد، «هَلاخا» يا تـوراي شفاهي نيز به آنها ابلاغ شده، بخش مهمي از ايمان و اعتقادات ايشان را تشكيل داد. تـوراي شفاهي، تمام جزئيات زندگي فرد يهودي را در نظر داشته، در آن اثر مي گذارد. اهميت عظيم آن، از اين جهت است كه به يهوديان كمك مي كند تا زندگي روزمره خود را با قوانين تـورا تطبيق داده، در روشنايي اش هستي خود را ادامه دهند.

دو مجموعه تـوراي كتبي و تـوراي شفاهي، تنها در كنار هم قابل استفاده و اجرا هستند. شماري از انحرافها به سبب ناديده گرفتن تعاليم تـوراي شفاهي رخ داده است، زيرا در بسياري از موارد، خداوند در تـوراي كتبي دستوري مي دهد؛ اما نحوه انجام دادن آن را به طور صريح بيان نمي كند. براي نمونه، در تورا گفته شده است كه «در روز شبات هيچ كاري انجام نده»، ولي به غير از چند مورد، به وضوح بيان نمي شود كه «كار» به چه اعمالي و در چه حدي گفته مي شود، يا درباره احتمال خطر جاني چه بايد كرد؟

در تلمود به استناد آيه هايي كه در مورد «كار» و تعطيلي آن در بخشهاي ديگري از تورا ذكر شده اند، مفهوم كار، حدود و جزئيات آن به طور دقيق تعيين و شرح داده مي شود. همچنين با ذكر آيه هايي كه به حفظ جان تاكيد دارند، مواردي كه مي توان به سبب خطر جاني، قوانين شبات را ناديده گرفت، ياد مي شوند.

در جاي ديگر گفته شده است: در دهم ماه تيشري «جانهاي خودتان را رنج دهيد». مفهوم رنج دادن جان (در روز كيپور) چيست؟ در تلمود با آوردن آيه اي از كتاب يشعيا، خدا منظور خود را از رنج دادن جان، «نخوردن و ننوشيدن» بيان مي كند. سپس تلمود، جزئيات تعنيت (روزه) كيپور را شرح مي دهد.

به همين صورت، بسياري از پرسشهاي ديگر در مورد جزئيات فرمانهاي توراي كتبي وجود دارند كه پاسخ آنها به تفصيل در تلمود ذكر شده است.

نحوه صحيح عمل به دستورهاي تورا را مشه ربنو (حضرت موسي) در طول چهل شبانه روزي كه براي دريافت لوحه هاي ده فرمان، بالاي كوه سيناي بود و پس از آن، در مدتي كه رهبري قوم را بر عهده داشت، از خداوند دريافت نمود و آنها را طي چهل سال اقامت در بيابان به بني اسرائيل آموزش داد. هر چند كه با درگذشت مشه ربنو كتابت يا نوشتن تـوراي كتبي پايان يافت، با اصول تـوراي شفاهي، امري جاودانه شد تا در هر دوره و عصري، مرجع مذهبي زمان بتواند با استفاده از اصول تـوراي شفاهي، مسائل جديد و نوظهور را بر اساس تـوراي كتبي پاسخگو باشد. پس از وفات مشه ربنو، جانشين او يِهُوشوعَ آنچه از مشه آموخته بود، به پيران و انديشمندان قوم آموزش داد و آنها نيز نسل به نسل اين كار را پي گرفتند.