ﻣﺎ ﺳﻮﺍﻝ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺷﻮﺷﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﻟﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﻪ ﭼ
ﻣﺎ ﺳﻮﺍﻝ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺷﻮﺷﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﻟﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻋﻠﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺯﯾﺮﻣﺠﻤﻮﻋﻪﯼ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻨﺪ !!!!!
ﮔﻮﯾﺶ ﺷﻮﺷﺘﺮﯼ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﮔﻮﯾﺶﻫﺎﯼ ﺯﺑﺎﻥ ﮐﻬﻦ ﻟﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﯾﺶ ﻗﺮﺍﺑﺖ ﻧﺰﺩﯾﮕﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﯾﺶ ﻟﺮﯼ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﯿﻼﻣﯽ ﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﻌﺮوﻑ ﺑﻪ ﺧﻮﺯﯼ ﺍﺳﺖ. ﻧﺎﺻﺮ ﺧﺴﺮﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ : "ﺩﺭﺑﺎﺭﯾﺎﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪﯼ ﺑﻪ ﺧﻮﺯﯼ ﺳﺨﻦ ﺭﺍﻧﺪﯼ" ﻭ ﺩﮐﺘﺮ ﺯﺭﯾﻦﮐﻮﺏ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺑﻦ ﺣﻮﻗﻞ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﻮﻣﯿﺎﻥ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻋﻬﺪ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﻗﻮﻡ ﺧﻮﺯﯼ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻡ ﺗﺎ ﻗﺮنها ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺮاﻓﺘﺎﺩﻥ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﯽ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺯﺑﺎنشان ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻫﺠﺮﯼ، ﺑﻨﺎﺑﺮ ﮔﺰﺍﺭشهایی ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﺳﺖ، ﺣﺘﯽ ﺧﻮﺯﯼﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺳﯿﺮ ﻋﺮبها ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﺑﺼﺮﻩ ﮐﻮﭼﺎﻧﺪﻩ شده ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺑﺼﺮﻩ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺗﮑﻠﻢ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺯﯼ ﻫﯿﭻ ﻭﺟﻪ ﺍﺷﺘﺮﺍﮐﯽ ﺑﺎ ﺯﺑﺎنهای ﻓﺎﺭﺳﯽ ﻭ ﻋﺮﺑﯽ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺑﻦﺣﻮﻗﻞ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﺟﻐﺮﺍﻓﯿﺎیی ﺑﻪ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ میرود، ﺯﺑﺎن بومیان خوزستان ﻧﻪ ﺑﻪ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﯾﺎﻧﯽ ﻭ ﻋﺒﺮﺍﻧﯽ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺑﻮﻣﯿﺎﻥ ﺩﺭﺟﻪ ﺍﻭﻝ ﺧﻮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽﺭﻓﺘﻨﺪ، ﺍﺯ ﺑﻘﺎﯾﺎﯼ ﻗﻮﻣﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﺳﻮﻡ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺢ ﺩﻭﻟﺖ ﺧﻮﺯﯼﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺁﺷﻮﺭﯼ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﻋﯿﻼﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﮔﺎﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺯﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺁﻭﺭﺩ:
ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ : ﺗَﺮَ
ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ : ﻧَﺘَﺮَ
ﺧَﺴﯽ khasi :ﻣﺎﺩﺭ ﺯﻥ ﯾﺎ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﻮﻫﺮ
ﺧﻮﺍﺭ khaar : ﺧﻮﺍﻫﺮ
ﺑِﺮﺍﺭ beraar : ﺑﺮﺍﺩﺭ
ﭘِﯿﺎ piyaa : ﻣﺮﺩ
ﻣِﯿﺮَ mera : ﺷﻮﻫﺮ
ﺍَﻓﺘﻮ afto : ﺁﻓﺘﺎﺏ
ﺍُﻭ o : ﺁﺏ
ﭘَﺴﯿﻦ pasin : ﭘﺲ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ
ﺍﯾﺴﻮﻥ isoon : ﺍﯾﻨﮏ ﺣﺎﻻ، ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ
ﺍﻭﺳﻮﻥ oosoon : ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ، ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ
ﺍیلا ila: ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ
ﺍﻭ ﻻ oola : ﺁﻥ ﻃﺮﻑ
ﮐُﻠﻤِﺠﻮﺭ kolmejoor :ﮐﺎﻭﺵ ﻭﺟﺴﺘﺠﻮ
ﻗَﻠَﭙﯿﺪﻥ ghalapidan : ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﻐﻞ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ
ﺷَﮑﻨﯿﺪﻥ shaknidan : ﺗﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ، ﺷﮑﺎﻧﺪﻥ، ﻟﺮﺯﯾﺪﻥ
ﺷِﯿﻮﻧﯿﺪﻥ shevenidan : ﺑﻪ ﻫﻢ ﺯﺩﻥ
ﮔُﻠﻨﯿﺪﻥ golnidan : ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩﻥ
ﺧُﻔﺘﯿﺪﻥ khoftidan :ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻥ
ﻭِﺭﺳﯿﺪﻥ versidan : ﺑﻠﻨﺪﺷﺪﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ
ﺗﺮِِﺳَّﻦ taresan : ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻦ
ﺑﺰﻧﯿﺪﻥ beznidan : ﺑﯿﺨﺘﻦ، ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ
ﺍﻧﺠﻨﯿﺪﻥ enjenidan : ﺧﻮﺭﺩ ﮐﺮﺩﻥ
ﺭﻭﻣﻨﯿﺪﻥ romnidan :ﻭﯾﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩﻥ
ﭘﺘﯽ ﮐﻮﺭﺩﻥ pati kordan : ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩﻥ
ﺷﮏ shak : ﺗﮑﺎﻥ ﻭ ﻟﺮﺯﺵ
ﭘﯿﺖ ﺧﻮَﺭﺩﻥ peyt khordan : ﭘﯿﭻ ﺧﻮﺭﺩﻥ
ﺩِﺷﺒُﻞ deshbol : ﻏﺪّﻩ
ﻋَﺲ as : ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ
ﺗﯿﻪ tiya : ﭼﺸﻢ
ﮔِﻨﺪﯾﮏ gendik : ﭘﺎﺷﻨﻪ ﯼ ﭘﺎ
ﭘِﺖ pet : ﺩﻣﺎﻍ
ﺗﯿﮏ tik : ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ
ﺑُﺮﮒ borg : ﺍﺑﺮﻭ
ﮐُﻠﻤَﮏ kolmak : ﺁﺭﻧﺞ
ﭼﺎﺱ chaas : ﻧﻬﺎﺭ
ﺷﻮﻭﻡ shoom : ﺷﺎﻡ
ﻧﺎﺷﺘﺎ nashta : ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ
ﭘُﺮﺱ pors : ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺧﺘﻢ
ﺳُﻨﮓ ﺳُﻨﮓ song : ﯾﻮﺍﺵ ﯾﻮﺍﺵ ﺁﻫﺴﺘﻪ
ﮔَﭗ gap : ﺑﺰﺭﮒ
ﺗﻮﻭ too : ﺍﺗﺎﻕ
ﺷﻮﻭﻣﯽ shoomi : ﻫﻨﺪﻭﺍﻧﻪ
ﮔِﺮﯾﻮَ geriva : ﮔﺮﯾﻪ
ﻭﺍﯾﻪ vaaya : ﺁﺭﺯﻭ
ﭘﺘﯽ pati : ﺧﺎﻟﯽ
ﮐﺖ ﮐﻮﺭﺩﻥ kot kordan :ﺳﻮﺯﻥ ﻧﺦ ﮐﺮﺩﻥ
ﮐﺖ ﮐﺖ kot kot :ﺧﻮﺭﺩ ﺧﻮﺭﺩ، ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ
ﮐِﻠِﮏ kelek : اﻧﮕﺸﺖ
ﮐﻮﯼ kavi : ﮐﺎﻫﻮ
ﮔﯿﺰ geyz : ﮔﯿﺞ ﻭ ﺧﯿﺮﻩ
ﺗﺎﺭ ﺑﻔﮏ / ﮐﺎﺭ ﺑﻔﮏ tar&kar bafak :دﻋﻨﮑﺒﻮﺕ
ﻟﻮ lo : ﻟﺐ
ﺳﯿلا sila : ﺳﻮﺭﺍﺥ
ﻟّﻔﻮ lafo :ﻣﻮﺝ ﺁﺏ .
#قوم_لر
ﮔﻮﯾﺶ ﺷﻮﺷﺘﺮﯼ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﮔﻮﯾﺶﻫﺎﯼ ﺯﺑﺎﻥ ﮐﻬﻦ ﻟﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﯾﺶ ﻗﺮﺍﺑﺖ ﻧﺰﺩﯾﮕﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﯾﺶ ﻟﺮﯼ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﯿﻼﻣﯽ ﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﻌﺮوﻑ ﺑﻪ ﺧﻮﺯﯼ ﺍﺳﺖ. ﻧﺎﺻﺮ ﺧﺴﺮﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ : "ﺩﺭﺑﺎﺭﯾﺎﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪﯼ ﺑﻪ ﺧﻮﺯﯼ ﺳﺨﻦ ﺭﺍﻧﺪﯼ" ﻭ ﺩﮐﺘﺮ ﺯﺭﯾﻦﮐﻮﺏ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺑﻦ ﺣﻮﻗﻞ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﻮﻣﯿﺎﻥ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻋﻬﺪ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﻗﻮﻡ ﺧﻮﺯﯼ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻡ ﺗﺎ ﻗﺮنها ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺮاﻓﺘﺎﺩﻥ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﯽ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺯﺑﺎنشان ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻫﺠﺮﯼ، ﺑﻨﺎﺑﺮ ﮔﺰﺍﺭشهایی ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﺳﺖ، ﺣﺘﯽ ﺧﻮﺯﯼﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺳﯿﺮ ﻋﺮبها ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﺑﺼﺮﻩ ﮐﻮﭼﺎﻧﺪﻩ شده ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺑﺼﺮﻩ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺗﮑﻠﻢ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺯﯼ ﻫﯿﭻ ﻭﺟﻪ ﺍﺷﺘﺮﺍﮐﯽ ﺑﺎ ﺯﺑﺎنهای ﻓﺎﺭﺳﯽ ﻭ ﻋﺮﺑﯽ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺑﻦﺣﻮﻗﻞ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﺟﻐﺮﺍﻓﯿﺎیی ﺑﻪ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ میرود، ﺯﺑﺎن بومیان خوزستان ﻧﻪ ﺑﻪ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﯾﺎﻧﯽ ﻭ ﻋﺒﺮﺍﻧﯽ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺑﻮﻣﯿﺎﻥ ﺩﺭﺟﻪ ﺍﻭﻝ ﺧﻮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽﺭﻓﺘﻨﺪ، ﺍﺯ ﺑﻘﺎﯾﺎﯼ ﻗﻮﻣﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﺳﻮﻡ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺢ ﺩﻭﻟﺖ ﺧﻮﺯﯼﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺁﺷﻮﺭﯼ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﻋﯿﻼﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﮔﺎﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺯﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺁﻭﺭﺩ:
ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ : ﺗَﺮَ
ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ : ﻧَﺘَﺮَ
ﺧَﺴﯽ khasi :ﻣﺎﺩﺭ ﺯﻥ ﯾﺎ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﻮﻫﺮ
ﺧﻮﺍﺭ khaar : ﺧﻮﺍﻫﺮ
ﺑِﺮﺍﺭ beraar : ﺑﺮﺍﺩﺭ
ﭘِﯿﺎ piyaa : ﻣﺮﺩ
ﻣِﯿﺮَ mera : ﺷﻮﻫﺮ
ﺍَﻓﺘﻮ afto : ﺁﻓﺘﺎﺏ
ﺍُﻭ o : ﺁﺏ
ﭘَﺴﯿﻦ pasin : ﭘﺲ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ
ﺍﯾﺴﻮﻥ isoon : ﺍﯾﻨﮏ ﺣﺎﻻ، ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ
ﺍﻭﺳﻮﻥ oosoon : ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ، ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ
ﺍیلا ila: ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ
ﺍﻭ ﻻ oola : ﺁﻥ ﻃﺮﻑ
ﮐُﻠﻤِﺠﻮﺭ kolmejoor :ﮐﺎﻭﺵ ﻭﺟﺴﺘﺠﻮ
ﻗَﻠَﭙﯿﺪﻥ ghalapidan : ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﻐﻞ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ
ﺷَﮑﻨﯿﺪﻥ shaknidan : ﺗﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ، ﺷﮑﺎﻧﺪﻥ، ﻟﺮﺯﯾﺪﻥ
ﺷِﯿﻮﻧﯿﺪﻥ shevenidan : ﺑﻪ ﻫﻢ ﺯﺩﻥ
ﮔُﻠﻨﯿﺪﻥ golnidan : ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩﻥ
ﺧُﻔﺘﯿﺪﻥ khoftidan :ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻥ
ﻭِﺭﺳﯿﺪﻥ versidan : ﺑﻠﻨﺪﺷﺪﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ
ﺗﺮِِﺳَّﻦ taresan : ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻦ
ﺑﺰﻧﯿﺪﻥ beznidan : ﺑﯿﺨﺘﻦ، ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ
ﺍﻧﺠﻨﯿﺪﻥ enjenidan : ﺧﻮﺭﺩ ﮐﺮﺩﻥ
ﺭﻭﻣﻨﯿﺪﻥ romnidan :ﻭﯾﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩﻥ
ﭘﺘﯽ ﮐﻮﺭﺩﻥ pati kordan : ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩﻥ
ﺷﮏ shak : ﺗﮑﺎﻥ ﻭ ﻟﺮﺯﺵ
ﭘﯿﺖ ﺧﻮَﺭﺩﻥ peyt khordan : ﭘﯿﭻ ﺧﻮﺭﺩﻥ
ﺩِﺷﺒُﻞ deshbol : ﻏﺪّﻩ
ﻋَﺲ as : ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ
ﺗﯿﻪ tiya : ﭼﺸﻢ
ﮔِﻨﺪﯾﮏ gendik : ﭘﺎﺷﻨﻪ ﯼ ﭘﺎ
ﭘِﺖ pet : ﺩﻣﺎﻍ
ﺗﯿﮏ tik : ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ
ﺑُﺮﮒ borg : ﺍﺑﺮﻭ
ﮐُﻠﻤَﮏ kolmak : ﺁﺭﻧﺞ
ﭼﺎﺱ chaas : ﻧﻬﺎﺭ
ﺷﻮﻭﻡ shoom : ﺷﺎﻡ
ﻧﺎﺷﺘﺎ nashta : ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ
ﭘُﺮﺱ pors : ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺧﺘﻢ
ﺳُﻨﮓ ﺳُﻨﮓ song : ﯾﻮﺍﺵ ﯾﻮﺍﺵ ﺁﻫﺴﺘﻪ
ﮔَﭗ gap : ﺑﺰﺭﮒ
ﺗﻮﻭ too : ﺍﺗﺎﻕ
ﺷﻮﻭﻣﯽ shoomi : ﻫﻨﺪﻭﺍﻧﻪ
ﮔِﺮﯾﻮَ geriva : ﮔﺮﯾﻪ
ﻭﺍﯾﻪ vaaya : ﺁﺭﺯﻭ
ﭘﺘﯽ pati : ﺧﺎﻟﯽ
ﮐﺖ ﮐﻮﺭﺩﻥ kot kordan :ﺳﻮﺯﻥ ﻧﺦ ﮐﺮﺩﻥ
ﮐﺖ ﮐﺖ kot kot :ﺧﻮﺭﺩ ﺧﻮﺭﺩ، ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ
ﮐِﻠِﮏ kelek : اﻧﮕﺸﺖ
ﮐﻮﯼ kavi : ﮐﺎﻫﻮ
ﮔﯿﺰ geyz : ﮔﯿﺞ ﻭ ﺧﯿﺮﻩ
ﺗﺎﺭ ﺑﻔﮏ / ﮐﺎﺭ ﺑﻔﮏ tar&kar bafak :دﻋﻨﮑﺒﻮﺕ
ﻟﻮ lo : ﻟﺐ
ﺳﯿلا sila : ﺳﻮﺭﺍﺥ
ﻟّﻔﻮ lafo :ﻣﻮﺝ ﺁﺏ .
#قوم_لر
۱.۶k
۱۶ مرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.