ما آدمها

ما آدمها
عجیب به ڪَلهای ڪَلدان شباهت داریم!
یڪی هر روز آب میخواهد،
دیڪَری را زیاد آب بدهی می‌خشکد،
آن یڪی آفتاب میخواهد
و دیڪَری سایه اتاق جان بخشش میشود...
بلد نباشی، ڪَلت را باختی!
ما آدمها اڪَر خشڪیدیم،
دلیلش این بود که ڪَیرِ نابلدش افتادیم
و اڪَر یک ساقه و برڪَ ڪوچڪ بودیم
و الان ڪَل داده‌ایم ڪَیرِ اهلش!
اما ما آدمها یک فرق بزرڪَ با ڪَلهای ڪَلدان‌ داریم آن هم اینڪه ما پا برای رفتن داریم
و نباید ڪه با نا‌اهلش بسازیم و بسوزیم
و آخرش بخشڪیم!
نااهل را باید رها ڪرد
اڪَر دنبال سرسبزی و زندڪَی هستیم...