توجه به این که حضرت عباس (ع) در مدت عمر شریفشان همواره سی

توجه به این‌که حضرت عباس (ع) در مدت عمر شریفشان همواره سیدالشهدا (ع) را با کلمات «مولای» و «سیدی» خطاب می‌کردند (البته به‌جز لحظات آخر عمر شریفشان) آیا مناسب است نام گرامی حضرت امام حسین (ع) به‌صورت ممتد و پشت سرهم (آن‌گونه که امروزه در مجالس مذهبی مرسوم است) برده شود؟ آیا این به‌دوراز ادب نیست؟

 این باور مشهور که «حضرت عباس (ع) تنها در لحظه شهادت، امام حسین (ع) را با عنوان «برادر» مخاطب قرار داده، ولی قبل از آن، تنها ایشان را با عباراتی مانند «مولای» و «سیدی» خطاب می‌کردند»، نه‌تنها منشأ روایی و تاریخی معتبری ندارد، بلکه در نقلی معتبر آمده است که ایشان در گفت‌وگوی خود با امام حسین (ع) در عصر تاسوعا از خطاب «یا اخی» و یا همان «برادرم» استفاده کردند.

از حضرت فاطمه زهرا (س) نقل است: هنگامی‌که آیه ۶۳ سوره نور نازل شد که شما پیامبر (ص) را مانند دیگران مخاطب قرار نداده، بلکه با احترام از ایشان یاد کنید، برایم دشوار بود که به پدرم بگویم «پدر جان»! و حضرتشان را با عبارت «یا رسول‌الله» صدا می‌کردم.
روزی پدرم رو به من کرده و فرمود: «دخترم! این آیه در مورد تو و مانند تو نازل نشده است. تو از من هستی و من از تو هستم! این آیه خطاب به افراد جفاکار و متکبر است! از این بعد با همان «پدر جان» صدایم کن، چون هم بیشتر به دلم می‌نشیند و هم خدا از آن راضی‌تر است.»